Je archivarissen als je ambassadeurs op de sociale media
Deze week zijn de resultaten van de Kwaliteitsmonitor Dienstverlening Archieven bekend geworden (helaa...
Hoe digitaal moet het Archievenblad zijn?
- jun 2010
- Christian van der Ven
- ·
- Aangepast 27 jun
- 18
- 38
De discussie is her en der al eens voorzichtig opgepakt, maar steeds blijft het dan weer ergens hangen. Het laatste voorbeeld daarvan staat hier, helaas zonder reacties van redactieleden (iets wat ik trouwens onvoorstelbaar vind, maar dat terzijde).
Vandaag heb ik op Twitter met @ivozandhuis wat heen en weer getweet over onze beide visies. Ik proefde daarbij een verschil qua uitgangspunt en leg dat hier maar gewoon neer:
De redactie gaat uit van het Archievenblad als een papieren blad en bedenkt vervolgens hoe dit verbeterd kan worden, eventueel door gebruik te maken van digitale mogelijkheden.
Ikzelf ga uit van het Archievenblad als een medium en bedenk vervolgens hoe dit het beste opgezet kan worden, door gebruik te maken van zowel analoge als digitale mogelijkheden.
Een tweetal in het oog springende uitdagingen in de huidige opzet is het gemis aan actualiteit en het gemis aan interactie. Bij het 'digitaal gaan' van het Archievenblad komt de redactie steeds met iets uit dat klinkt als pdf'jes online zetten. Da's mooi als archief/naslag, maar biedt geen oplossing voor de twee genoemde uitdagingen.
Ik zou willen voorstellen:
* Nieuws, de agenda, personalia, verslagen en andere zaken die je gewoon snel beschikbaar wilt hebben worden meteen online gezet.
* In het papieren blad komen uitgebreide achtergrondartikelen, dus verdieping. Eigenlijk zoals je de laatste nummers al iets meer ziet gebeuren.
* Online wordt verder gediscussieerd over dit alles. Bovendien kun je daar extra informatie vinden (achterliggend onderzoeksrapport bij een artikel, een document met het betere cijferwerk, updates bij de tekst enzovoort).
Van Ivo begreep ik dat hij (en de redactie?) graag zag(en?) dat deze Archief 2.0-community zelf discussies op zou pakken naar aanleiding van het Archievenblad. Dat lijkt me niet erg sterk. Ten eerste loopt de community altijd achter de feiten aan en ten tweede mis je de noodzakelijke vervlechting tussen beide media: blad en web. Crossmediaal, da's immers de truuk.
Artikelen in het Archievenblad zou je af kunnen sluiten met een duidelijke stelling (discussiepunt) en link naar waar de discussie plaatsvindt (online), eventueel met vermelding van hashtag of wat dan ook. Eigenlijk een soort papieren equivalent van de reageerknop die je op forums ziet (zoals hieronder). Dat nodigt reageren uit.
Op die online plek - en dat kan heel goed Archief 2.0 zijn - moet dan bij het verschijnen van het Archievenblad ook meteen een ingang voor die discussie zijn. En als er in de tekst wordt verwezen naar extra info, dan moet die er dus ook staan. (Dus niet zoals bijvoorbeeld met het artikel over chat bij het Nationaal Archief verwijzen naar nadere info, die gewoonweg niet online staat.)
Dát archivarissen online willen discussiëren over artikelen in het Archievenblad, dat is al herhaaldelijk gebleken. Een ijzersterk voorbeeld daarvan vind je hier.
Dit alles in beeldspraak: de vorige keer haalde ik een citaat van Henry Ford aan: "Als ik aan de mensen had gevraagd wat ze wilden, dan hadden ze gezegd: snellere paarden." Voor mijn gevoel wil de redactie van het Archievenblad nog steeds vasthouden aan een (sneller) paard, hooguit denken ze erover om daarnaast een autootje aan te schaffen. Ik vond daarom de reactie van @adviesCH ook wel goed gevonden: "Met een auto kan je een paard vervoeren, andersom is lastiger."
Ben benieuwd naar ieders reactie!
Verken
Film focusgroeponderzoek ‘Kansen op het web’
Op 26 oktober vond in het Gemeentearchief Rotterdam een focusgroeponderzoek plaats naar digitale diens...
Archievenblad bij het oud papier
Het zal geen nieuws zien als ik zeg dat de KB een nieuwe website heeft gelanceerd met 80 gedigitalisee...
Reacties
Christian, Ik kan me wel vinden in je overwegingen en voorstel. Maar wellicht kom je dan meer op een kwartaaluitgave of halfjaarlijkse uitgave van het archievenblad (hadden we vroeger ook niet?) waarin dan dus artikelen met verdieping staan. De verbinding offline (blad en online (de website) zou je ook kunnen maken met zo'n mooie 3d barcode. Bennie
Mijn voorstel zou zijn: 1. Nieuws, personalia etc meteen online, niet meer in analoog Archievenblad 2. Voor een periode van een jaar artikelen etc ook meteen online, met reactiemogelijkheden, verdiepingslinks etc. Deze artikelen verschijnen ook nog analoog in het Archievenblad (maar dus circa vier tot zes weken later) met verwijzing naar de digitale artikelen. 3. De digitale plaats waar deze artikelen verschijnen, maakt me niet zo veel uit. Het zou Archief 2.0 kunnen zijn, maar het zou ook op de KVAN-site kunnen (mits reactiemogelijkheden) of zelfs via een Scribd-kanaal... 4. Na een jaar (dat wil zeggen 10 nummers) bekijken hoeveel leden nog de voorkeur geven aan een analoog Archievenblad en bekijken op welke manier dit voor deze groep georganiseerd kan worden.
Ik vind het nog altijd heel plezierig om papieren kranten en tijdschriften te lezen, daaronder het Archievenblad. Ik vind dat een verademing bij het digitale schermlezen wat ik al zoveel uren doe. Waarom zou er, en dan doel ik op achtergrond artikelen, zoveel "haast" moeten zijn met (digitaal) publiceren? Ik laat me graag verrassen door een blad dat in de bus valt, maar wil vervolgens wel digitaal kunnen naslaan. Actualiteit past natuurlijk uitstekend online, evenals de discussie die kan volgen op de in het blad gepubliceerde artikelen. Goede gedachte overigens van Christian om de naam Archievenblad niet alleen te hanteren voor de papieren versie. Hoe dan ook zinnig om deze discussie te voeren en dan zien we wel of het een sneller paard wordt of iets anders, als het maar goed bijdraagt aan onze professie!
Beste Christian, Als oud-hoofdredacteur en nu penningmeester van de KVAN kan ik me vinden in je overwegingen. Het was mijn grote wens om het Archievenblad en digitaal en op papier uit te geven, net als bij bijvoorbeeld Binnenlands Bestuur of Re-Public gebeurd. Wat dat betreft beschouw ik net als jou het Archievenblad als een ''multimediaal medium", in ieder geval het zou wenselijk zijn dat het daar naar toe groeit. Want nieuws in het Archievenblad is meestal al oud nieuws en de pofessionals van onze vereniging zijn denk ik het meest gebaat bij verdiepende en informerende artikelen. De realisering van een en ander is altijd bij een wens gebleven. Dat heeft verschillende oorzaken. Als eerste hebben we te maken met een vrijwilligersorganisatie voor wat betreft de redactie. Er was tot nu toe niemand bereid om het digitale stuk, wat bijna een halve werkweek aan menskracht gaat kosten, te verzorgen. Mogelijk dat dit geshared ingevuld kan worden, maar er zal iemand moeten zijn die het op een goede manier coördineert. Een professionele kracht daarvoor inhuren is voor de vereniging geen optie, daarvoor zou de contributie denk ik sterk omhoog moeten. (Ik denk overigens dat we wel in de digitale voorziening kunnen investeren, mits het natuurlijk geen duizenden eurotjes gaat kosten). Ten tweede hikten we tegen de technische voorziening aan. Het beheer van de website hebben nog niet eens goed in de vingers gekregen (gebrek aan tijd van bestuursleden). Als de leden het willen, en ik hoop dat het zo is, dan hoop ik ook dat er één of meerdere mensen zijn, die daar de schouders onder willen zetten. Of je dan de verschijningsfrequentie moet aanpassen is nog maar de vraag. Mijn visie is de verschijningsfrequentie te laten zoals die is om de aandacht van iedereen vast te houden voor het vak en om inderdaad voor- of achteraf naar aanleiding van bijdragen en stellingen inderdaad discussie te krijgen. Discussie zou in mijn beleving dan nieuwe artikelen moeten opleveren (daar heb je dan ook weer een redacteur voor nodig...). Maar misschien stel ik me daar te veel van voor. Ook dat is ervan afhankelijk of mensen werkelijk lezen en dan de tijd nemen om ook werkelijk inhoudelijk op de zaak in te gaan. Je merkt het ook wel een beetje aan de discussies hier: meestal een paar bijdragen en dan is er radiostilte (misschien omdat dan alles al gezegd is?). Groet, Roelof
Ik zou - hoewel dat wel erg over de vorm gaat - nadenken over de bijvoorbeeld publicatie via een e-reader ook een interessante vinden. Dat vind ik overigens weer een interface die bij uitstek geschikt is om de 'papieren achtergrondartikelen' in te presenteren. Ingmar Koch zei:
Mijn voorstel zou zijn: 1. Nieuws, personalia etc meteen online, niet meer in analoog Archievenblad 2. Voor een periode van een jaar artikelen etc ook meteen online, met reactiemogelijkheden, verdiepingslinks etc. Deze artikelen verschijnen ook nog analoog in het Archievenblad (maar dus circa vier tot zes weken later) met verwijzing naar de digitale artikelen. 3. De digitale plaats waar deze artikelen verschijnen, maakt me niet zo veel uit. Het zou Archief 2.0 kunnen zijn, maar het zou ook op de KVAN-site kunnen (mits reactiemogelijkheden) of zelfs via een Scribd-kanaal... 4. Na een jaar (dat wil zeggen 10 nummers) bekijken hoeveel leden nog de voorkeur geven aan een analoog Archievenblad en bekijken op welke manier dit voor deze groep georganiseerd kan worden.
Allereerst is het prettig te ervaren dat - ook onder 2.0-ers - het Archievenblad wordt ervaren als zo belangrijk dat het de moeite waard is om discussie te voeren over haar (digitale) toekomst. Ik kan niet zeggen namens de redactie te spreken, want hierin zit een breed gezelschap van archivarissen uit verschillende disciplines, generaties en achtergronden. Onderstaande punten breng ik zelf als mijn mening in de discussie over dit onderwerp in. Ook in de redactievergaderingen. De archief 2.0 community is maar een deel van de archivarissen-beroepsgroep. Die rijden wellicht paard, om in de metafoor van Ford te blijven. Dat kun je een bezwaar vinden, maar het is een feit. Als je ze allemaal in de auto wilt krijgen, moet je gaan flyeren en discussieren bij de paardenstallen en niet zelf garages oprichten en daar tegen elkaar zeggen hoe geweldig auto's wel niet zijn. De auto-bezitters hoef je niet meer te overtuigen. Mijn overgrootvader - smid van beroep - heeft overigens tot aan zijn dood ver in de jaren dertig Ford's gerepareerd *en* paarden beslagen. Van de metafoor naar de werkelijkheid: Niet iedereen zal de discussie online (willen) aangaan. Dat betekent dat maar een beperkt deel van de doelgroep van het AB met een reactiemogelijkheid wordt bediend. En de discussie wordt dan gevoerd tussen duul58, ingmario en cvandeven. Tja. Hun mening kennen we al. Daarnaast is het voor iemand die paardrijdt belangrijk dat hij in zijn waarde wordt gelaten. Een houding en een toon die de paardrijder het gevoel geeft dat hij achterlijk is, is een slechte manier van overtuigen en levert *of* het tegenoverstelde op *of* iemand die tegen wil en dank maar mee gaat doen. Beide wil je niet. Waarom is het online zo ingewikkeld om een goede toon en houding te vinden? Dat kost tijd. Ik zit nu al meer dan een half uur te broeden op een gestructureerde, uitgebalanceerde reactie op je blog. Het lijkt wel een artikel... Ik doe dat dus ook niet zo vaak. Ben trouwens benieuwd wie dit helemaal uitleest... (Laat me weten als je hier bent aangekomen) Trouwens: als men zo graag over het AB wil discussieren, waarom doet men dat dan niet uit zichzelf? Waarom moet er dan perse een reageerknop zijn (in wat voor vorm dan ook) ? Waarom moet ik die discussie dan opstarten, zoals het geval was bij Open Erfgoed Nu! ? Dat kan met behulp van een prikkelende stelling, Het moet online nu eenmaal zwart-witter, sneller en scherper. Doen we op papier de nuances. Doen jullie de prikkelende stelling, als wij er een keer niet aan toe komen? Dat alles neemt niet weg dat het AB ook verder gaat in de vaart der volkeren. Minder snel dan de early-adaptors die jullie zijn (ik ga er namelijk vanuit dat ik alleen 2.0-ers aanspreek), maar daarom zijn jullie ook de early-adaptors... Dat betekent niet dat we perse meteen QR-codes gaan afdrukken bij de artikelen. Leuke gadget. Voor early adaptors. Daar lopen wij dan weer achter de feiten aan. Je wijst terecht op onze manier van redeneren vanuit het bestaande. Als je een stap achteruit zet (zoals jij doet) levert dat wellicht iets nieuws op. Doel? Informeren van publiek. Middel? Combinatie van digitaal en analoog. Wij maken (nog) een andere mix dan jij zou doen. Deze discussie stimuleert mij om daarin weer helderder positie te kiezen. Discussie die overigens geregeld wordt gevoerd in de redactie en tot verbeteringen in onze mix leidt. Vandaar dat de artikelen inderdaad in omvang en diepgang toenemen. Er zijn overigens nog andere mixen waar we volgens mij rekening mee willen houden. Omdat we ook andere doelstellingen hebben: Bv. om de community van archivarissen te versterken (ook offline). Zodat we wat aan human-interest doen. Of om moeilijke dingen te verstoppen in de Vara-sandwich. Daarvoor hebben we een mix van diepgang en luchtigheid nodig. Allemaal overwegingen. En we nemen deze discussie daarin weer mee. Dank daarvoor! (heb intussen anderhalf uur besteed aan deze reactie: ik ben niet zo goed in zwart-wit, scherp en snel... Maar goed: ik rijd dan ook paard noch auto, maar fiets of trein) Ivo.
@Ivo helemaal uitgelezen. Van een beeldscherm! Goed he :) Mijn reactie laat ik nog even broeden. Maar dit positieve bericht wilde ik je niet onthouden.
@Ivo Ook helemaal gelezen, op mijn Blackberry zelfs! Reageren is wat omslachtig dat doe ik morgen wel vanaf een PC...
Beste Christian, Als redactielid heb ik een voorkeur voor de combinatie papier/digitaal a la de Informatie Professional. Digitale slagkracht vergt wel meer mankracht, meer dan bij een blad dat 1x per maand verschijnt (10 nummers per jaar). Oud-reacteur Roelof Braad noemde het al als serieus knelpunt. Ben benieuwd of de discussie nog digitale vrijwilligers oplevert. Rene Spork
Nou dacht ik toch dat ik in mijn voorstel aan alle wensen tegemoet kwam... Misschien moet ik het nog wat verduidelijken. In mijn voorstel blijft het papieren Archievenblad gehandhaafd, sowieso voor een jaar en hoogstwaarschijnlijk daarna ook nog wel. Er zijn nu nog altijd mensen die graag paard rijden. Wat ik bedoelde met "artikelen etc ook meteen online" is dat artikelen zodra ze zijn opgemaakt voor de papieren versie, ook al online (in pdf) gepubliceerd kunnen worden. Dit betekent dus niet dat er voor auteurs minder tijd is om de artikelen te schrijven, of dat de digitale artikelen onregelmatig verschijnen. De verschijningsfrequentie blijft tien keer per jaar, alleen verschijnt de digitale editie eerder dan de analoge editie. Je zou trouwens ook kunnen overwegen om digitaal alleen de platte, onopgemaakte teksten die de auteurs aanleveren te publiceren. De meerwaarde van de analoge editie is dan dus mooie opmaak, mooie plaatjes etc. Voor het publiceren van die digitale versies kunnen best bestaande web 2.0 diensten gebruikt worden. Het hoeft niet allemaal in een keer foutloos en gelikt en op de eigen website. Volgens mij zou het heel goed kunnen via Scribd, zie bijvoorbeeld dit artikel op mijn 'kanaal'. Ik kan me niet voorstellen dat het uploaden van de artikelen iedere week 2,5 dag werk kost; hoogstens een uurtje per aflevering, misschien twee uur. (En als er echt niemand anders is die dit kan doen, stuur die bestanden dan maar naar mij, dan zet ik ze wel op Scribd...) Het antwoord op de vraag van Ivo waarom er niet sowieso over artikelen uit het blad gediscussieerd wordt, is simpel denk ik: het discussieert lastig over teksten die niet iedereen kan lezen of waar je niet naar kunt linken, omdat je dan eerst een samenvatting van het artikel zult moeten maken. Of alleen Luud, Christian en ik behoefte hebben aan een 'sociaal' Archievenblad en dus vooral onderling zullen discussieren is een loze kreet, zo lang je het niet geprobeerd hebt. Dat geldt trouwens ook voor de opmerkingen over toon en inhoud van de reacties die 'paardrijders' eventueel niet zouden aanstaan en dat het online allemaal zwart-wit, ongenuanceerd en snel-snel moet. De inhoud van de reacties wordt bepaald door de reageerders, niet door het medium.
Tjonge, wat een reacties! Werkt best lekker zo, dat online discussiëren! ;-) We lijken het eigenlijk wel grotendeels eens te zijn, toch? Ik merk dat niemand zich verzet tegen het voorstel om nieuws, agenda-items en dat soort zaken uit het papieren blad te halen om zodoende ruimte voor verdiepende artikelen te scheppen. In de woorden van Roelof: "Nieuws in het Archievenblad is meestal al oud nieuws." En buiten praktische hobbels (tijd/techniek) proef ik ook geen principiële tegenstand tegen het (al vroeger) online plaatsen van artikelen. Dat hoeft inderdaad niet in mooie opmaak, dat kan prima als soort van blogpost. Later verschijnen die artikelen dan nog keurig op papier, met verwijzing naar de online post (de "reageerknop"), zodat lezers als Fred en vele anderen zonder zich gehaast te voelen kunnen laten verrassen door hetgeen op de deurmat valt. (Zelf lees ik lange artikelen ook liever op papier hoor - geen zorgen dus, Ivo, want ik verklaar niemand tot "achterlijk" en ik denk ook niet dat bijvoorbeeld Fred dat zo zal hebben gevoeld.) Over tijdsinvestering en techniek (genoemd door Roelof en René) kunnen we het hebben. Net als Ingmar denk ik namelijk dat dit wel meevalt, als je goed naar de gewenste vorm en de beschikbare tools kijkt. Ook ik wil gerust een rol hierin spelen. Zijn we eruit? Dat niet. Maar dit lijkt me toch een aardig beginpunt voor een vruchtbaar overleg over de eventuele mogelijkheden. Een online oproep tot analoog overleg dus? Zou mooi zijn. @Ivo: Ik heb je stuk ook gelezen en je krijgt er nu ook (gedeeltelijk) een reactie op. Da's méér dan je op papier van me zou hebben gekregen, dus da's al meteen een voordeel van je online post! ;-) Evenals Ingmar weet ik dat alleen de praktijk zal uitwijzen of het slechts dat driemanschap zal zijn wat online reageert. Toen ik precies drie jaar geleden Archief 2.0 startte, gokte ik op tien leden binnen een maand. Tien archivarissen die online zich openlijk tegenover elkaar wilden uitspreken over wat hen dagelijks bezighield op het vlak van innovatie in het archiefwezen. Het verhaal is bekend. Inmiddels dik over de 600 leden en vorig jaar hebben in totaal bijna 100 mensen bijgedragen aan de discussies op Archief 2.0, daarnaast nog meer op Twitter en elders, maar ook tijdens bijeenkomsten IRL. En we publiceren ook nog eens artikelen in een papieren jaarboek. Verschillende kanalen voor hetzelfde doel. Trouwens, waarom organiseren we eigenlijk de KVAN-dagen? In de meeste sessies zijn het daar ook altijd maar de 'usual suspects' die een geluid laten horen, toch? Maar nogmaals, zoals je ook zelf al zegt: verschillende kanalen gebruiken om hetzelfde doel te bereiken. Het is dus zeker niet zo dat ik of wij ('men') zo graag over het AB willen discussiëren, zoals jij opmerkt, en dat ik daarom deze discussie ben gestart. Persoonlijk meen ik oprecht - en dat blijkt ook uit reacties van andere redactieleden van het AB - dat het AB tegenwoordig méér kan, wil en zelfs moet zijn dan een papieren blad wat door ieder individueel wordt gelezen en vervolgens in een verzamelband bewaard. Het 'blad' kan digitaal (naast de leesversie op papier) een startpunt zijn voor ontmoetingen, voor discussie, voor kennisuitwisseling en voor talloze andere zaken waar een papieren blad nu eenmaal niet geschikt voor is. En ter geruststelling: online reageren hoeft niet per definitie snel, scherp en zeker niet zwart-wit. Ik doe doorgaans best lang over mijn blogposts en kan daarin erg genuanceerd zijn. En scherp ben ik zéker niet altijd... ;-) (Laatste voorbeeld: lang geleden, in 2007, schreef ik in het AB een artikel waarin ik in de laatste alinea expliciet opriep tot meer samenwerking, mijn primitieve vorm van een "reageerknop". Luud reageerde daarop door contact met mij te zoeken en 'the rest is history'. De moraal van dit verhaal? Als het AB een reageerknop krijgt, kunnen er verrassende, mooie dingen gebeuren.)
Uit "De journalist als eekhoorn" "Iedere krant en journaal heeft een website, maar die gebruiken ze nog altijd primair als archief en etalage voor hun verhalen. En die verhalen zitten in essentie nog hetzelfde in elkaar als voor de komst van internet. Dat is innovatie 1.0, die motor in je koets steken en denken; wij zijn weer bij de tijd. Toeoeoet! Door het internet vervallen twee cruciale ordeningsprincipes van de journalistiek; de beperkte houdbaarheid en de beperkte ruimte. Journalisten in de oude media konden nergens echt diep induiken, want tja, dan schreef je het één keer op voor een ‘themabijlage’ of je maakte die ene wat lange reportage, en de volgende dag was het ‘uitgezonden’ dan wel ‘oud papier’. Wat een kapitaalvernietiging. Maar op internet blijft alles voor altijd raadpleegbaar. Dus kun je gaan uitzoeken en tonen hoe de hele wereld in elkaar zit! Een hele nieuwe infrastructuur dus voor kennis en vooral inzicht, leidend tot radicaal nieuwe ‘informatie’. Toeoeoet!" Overigens doet Luyendijk in zijn 'stukjes' precies wat ik voor het Archievenblad voor ogen heb: op donderdag verschijnt op zijn weblog het stukje dat 's zaterdags in het NRC Weekblad staat. Op de weblog kunnen mensen reageren, in het Weekblad staat er een mooie illustratie bij en wordt verwezen naar de weblog. Ik ben ondertussen ook wel erg nieuwsgierig naar het "officiele" standpunt van de redactie van het Archievenblad. Als ik goed geïnformeerd ben, hebben jullie begin deze week vergaderd...
@Ingmar Ik zal mezelf het zalige zaterdagochtend moment, waarop ik naar de brievenbus ren om de column van Luyendijk te lezen niet ontnemen en de rest nog niet online lezen :-). Hoewel de verleiding groot is. Ik volg hem op de voet en heb al vaker de neiging moeten onderdrukken om eerder te lezen. Meestal is dat geen probleem, want verschijnt de column pas online als de papieren versie allang in de bus ligt. Alleen de laatste paar keer houdt hij zich (eindelijk?) aan zijn eigen concept. Overigens hebben de reacties dan weer geen directe invloed op de column, dus wat hebben we er aan. Maar goed we hoeven hier Luyendijk niet te bespreken. Door onze artikelen ook online te plaatsen denken we echt niet dat we innovatief zijn, hoor! Misschien is dat wel de belangrijkste reden waarom het volgens jullie zo langzaam gaat: als we het doen willen we het goed doen. De redactie vergadert niet elke keer over haar analoog vs digitaal beleid. We hebben immers een uitgebalanceerd blad te maken, waar (bijna) iedereen tevreden over kan zijn. Verwacht nou niet elke week veranderingen.
De reacties hoeven toch ook geen invloed te hebben op de column? De column is gewoon het startpunt voor verdere discussie, vorming van meningen enzovoort. Dat lijkt me al erg betekenisvol. Het gaat mij namelijk in mijn hele idee over de actieve community, het platform (de mensen, de meningen, de ideeën, de kritieken, de lofuitingen, de vragen, de antwoorden enzovoort), niet over het product (een artikel, een column of wat dan ook) zelf, waarmee het slechts begint. Wat de vergadering betreft: ik was daar ook wel benieuwd naar, net als Ingmar. En nee hoor, ik verwacht zeker niet iedere week een verandering en ik verwacht ook zeker niet dat iedere vergadering in het teken staat van de discussie 'analoog vs digitaal' (waarbij ik maar blijf betogen dat het helemaal geen 'vs' betreft). Ik verwacht wél dat een discussie als deze op Archief 2.0 besproken wordt in zo'n vergadering. Er hebben zich nota bene zelfs vrijwilligers gemeld om een keer mee te denken (waarop vervolgens geen reactie meer op komt)! Zoveel betrokkenheid bij 'je product', dat kan toch niet onbesproken blijven? Da's namelijk wel het minste, vind ik. Je moet zoiets koesteren. Maar zoals al eerder gezegd - en nou hou ik er voorlopig weer mee op: ik heb het steeds over een platform, een community. Jij/jullie over een product, een blad. Da's allebei niet fout of goed, maar wel verschillend. En ik besef nu wel dat we daardoor langs mekaar heen zullen blijven praten.
Pffff...alle berichten over dit onderwerp gelezen, op het scherm, als redacteur van het Archievenblad die wederom niet met een officieel standpunt komt maar namens zichzelf spreekt. De vakantieperiode is ook aangebroken dus dat zal ook nog wel even duren... Ik zou niets uit de papieren versie halen en alleen digitaal plaatsen (ook niet het 'oude' nieuws, het is alleen oud nieuws voor degene die het al wisten, doordat ze het mogelijk digitaal hebben gelezen). Van mij mag alles wel én op papier én digitaal, wat nou eerder komt is per bericht verschillend. Personalia en nieuws zo gauw brengen als je dat kunt (het weten en tijd hebben om het te plaatsen), achtergrondartikelen gelijktijdig met de papieren versie bijvoorbeeld. Als het digitaal super gaat, kun je altijd nog conclusies gaan trekken over de dikte en frequentie van de papieren variant. Om helemaal voor mezelf te spreken, ik heb geprobeerd in de 'boeken'rubriek ook digitale archiefuitgaven te laten bespreken en je merkt al snel dat je graag linkjes in je tekst wilt opnemen. Een digitale recensie krijgt al snel de vorm van een blogbericht, dat is wel iets meer werk (nette linkjes maken vind ik best een gedoe, typt niet lekker door). Een digitale versie hiervan zou ik dan ook zeer toejuichen, ook vanuit de gedachte dat die meer/vaker gevonden en gelezen wordt en het niet afhankelijk is van die ene maand waarin het Archievenblad in de krantenstapel ligt. Het verhaal van de krant en de vis inpakken... Een scan/pdf lijkt me een wat slappe versie, daar mis je die links en andere mogelijkheden van een digitale uitgave weer. Ik overweeg nog steeds om mijn eigen schrijfsels te bloggen (in archief2.0), vooruitlopend op het digitale archievenblad. Maar, de beschikbare tijd... blijft een lastige factor.
@Ernest: Ik vind het inderdaad sterk dat de boekenrubriek ook websites behandeld. (Hulde!) En ja, die kunnen best (ook) digitaal. Het maken van links typt inderdaad niet lekker door, maar daarvoor is de oplossing nogal eenvoudig: links voeg je toe als de tekst af is. Doe ik ook altijd: eerst typen, dan linken. Overigens kan een pdf ook werkende links bevatten hoor. (Maar dan niet een scan/pdf vanuit een papieren blad natuurlijk.) Ik zou zeggen: probeer eens een keer of twee zo'n recensie te bloggen. De tekst heb je dan al, dus de enige extra tijd gaat zitten in het overhevelen van die tekst naar een blogpost, het linken van de links, wat tags toevoegen en dat soort zaken. Ruim gerekend kan ik me niet voorstellen dat je daar meer dan een uur aan kwijtbent. En ik ben benieuwd of er dan reacties komen op zo'n recensie. Ik kan me niet voorstellen van niet namelijk. En dat lijkt me een aardige meerwaarde boven dezelfde recensie in een blad. Succes ermee! P.s.: Sowieso is het euvel van tijd een non-discussie aan het worden. In de reacties hierboven hebben namelijk al twee personen zich bereid verklaard mee te denken. Maar door de redactieleden is daar niet meer op gereageerd, niet officieel en niet officieus. Dat geeft een mens wel te denken...
@Christian Uitblijven van concrete reacties zal vermoedelijk ook een kwestie van tijd zijn, archievenbladredacteuren zijn blijkbaar drukke mensen. Mogelijk is er ook enige huiver om trekker te worden hiervan, want meedenken lukt nog wel maar organiseren en uitvoeren is iets anders. Ik ga mijn best doen met de recensies, al is 'niet meer dan een uur' wel heel ruim, ik hoop het toch wel in een kwartier voor elkaar te krijgen. Beloof niks... Christian van der Ven zei:
@Ernest: P.s.: Sowieso is het euvel van tijd een non-discussie aan het worden. In de reacties hierboven hebben namelijk al twee personen zich bereid verklaard mee te denken. Maar door de redactieleden is daar niet meer op gereageerd, niet officieel en niet officieus. Dat geeft een mens wel te denken...
@Ernest: Nou, ik kijk ernaar uit! :-) Wat het eerste betreft: als iedereen tijd als probleem noemt en enkele redacteuren vervolgens concreet een oproep plaatsen om 'vrijwilligers' zich te laten melden... en dat gebeurt vervolgens (een en ander in welke vorm dan ook, onder welke titel dan ook), dan mag zo'n reactie nóóit onbeantwoord blijven. Anders neem je niet alleen je eigen probleem en je eigen aanbod niet serieus, maar ook de aangereikte hand van de ander niet. Zo'n reactie is met een paar minuutjes getypt, lijkt me, dus het probleem van tijd gaat dáár in ieder geval niet op. Enfin, ik stop erover - misschien ben ik gewoon een zeurkous. En wacht verdere ontwikkelingen passief af. ;-)