Dossiers jeugdzorg: naast recht om te vergeten straks ook recht om mee te nemen?

  • okt 2013
  • Christian van der Ven
  • ·
  • Aangepast 27 jun
  • 2
  • 35
Christian van der Ven
KIA Community
  • Yvonne Welings
  • Verwijderde gebruiker

Gisteren informeerde staatssecretaris Van Rijn (VWS) de Tweede Kamer over de standpunten van organisaties van slachtoffers van seksueel misbruik over de wettelijke bewaartermijnen van dossiers in de jeugdzorg.

Uit die brief blijkt naast een "recht om te vergeten" dat we misschien straks ook te maken krijgen met een "recht om mee te nemen". Een aantal cliëntenorganisaties wijst namelijk op het belang van de ontwikkeling dat dossiers eigendom van de cliënt worden.

Samenvattend:

  • De mening van cliënten is niet eenduidig en lang niet altijd bekend.

  • Het standpunt van slachtoffers van seksueel misbruik geeft een belangrijk dilemma aan: enerzijds voorkomen dat een dossier vernietigd wordt omdat slachtoffers soms op latere leeftijd willen kunnen terugblikken, anderzijds mogelijk maken dat het (verre) verleden vernietigd kan worden.

  • Het is niet verstandig om zonder nader onderzoek naar opvattingen en nader in kaart brengen van (uitvoerings)consequenties een besluit te nemen tot wijziging van wettelijke bewaartermijnen.

Vanuit de gedachte dat de cliënt zeggenschap moet hebben over zijn eigen dossier, zou volgens de staatssecretaris standaard de werkwijze moeten zijn dat een dossier na afloop van de bewaartermijn aan de cliënt wordt meegegeven als hij hierom verzoekt. De cliënt moet hier dan op gewezen worden aan het begin van de behandeling. Van Rijn is voornemens deze werkwijze te bespreken met de betreffende brancheorganisaties en de VNG.

Wordt vervolg...

Spannende ontwikkeling! Ik weet nog niet precies wat ik ervan moet denken.

Reacties

2 reacties, meest recent: 4 oktober 2013
  • Ik ben er ook nog niet uit. Maar had dit bericht van de BBC nog "in portefeuille" om over te bloggen:

    Woman loses bid to destroy childhood trauma files

    A woman has lost a legal bid to have files charting her traumatic childhood destroyed by the authorities.

    Health trusts acted lawfully in retaining her records, a High Court judge has ruled.

    The files show how she survived and "triumphed" against beatings, neglect and squalid living conditions.

    The woman's application for a judicial review against two authorities over their right to keep and use files on her for up to 75 years was turned down.

    (...)

    She argued it was grossly excessive and that all documents relating to her as a "Looked After Child" should have been destroyed immediately after she left care.

    Along with not wanting to retrieve her life story, the woman does not want other people, including her son, to have access to them.

    She further contended that they should not be used to carry out checks on her because those who did not spend their early years in care would not face the same potential scrutiny.

    But the trusts stated that the records were a "corporate memory" providing evidence of action and decisions.

    They are vital to supporting current and future business, as well as awareness and understanding of history, policies and procedures, according to the authorities' case.

    Ik weet ook nog niet wat ik er van vind...

    Verwijderde gebruiker
  • Fijn dat er eindelijk aandacht komt voor het recht om te weten ! De praktijk om dossiers van kinderbescherming te vernietigen wanneer een pupil 18 jaar was, tenzij het dossiernummer of op een 1 of 6 eindigde, was volstrekt ingegeven door willekeur.

    Zal ook gevolgen hebben voor de eigendomskwesties rondom medische dossiers. In sommige landen zijn de dossiers eigendom van de patient zelf. Zie ook deze link.

    Ik kaart de kwestie ook eens aan op BREED.

    Yvonne Welings

Trefwoorden