Een ontmoeting op niveau

Gisteren ben ik naar de studiedag geweest van Erfgoed Nederland. De ondertitel was: 'Een ontmoeting op niveau'. Tijdens de introductie werd deze veelbelovende subtitel door de organisatoren zelf toegelicht: De ontmoeting op niveau was niet vanwege het hoogwaardige intellectuele gehalte, noch de status van de daar aanwezigen, maar slechts de derde verdieping van de Erasmus Universiteit van Rotterdam ;-)Deze bijeenkomst was bedoeld om informatie uit te wisselen over de doelen en evaluaties in de erfgoededucatie. Dat is wel eens goed, als ik maar meteen mijn mening mag geven, omdat we vaak producten maken zonder er goed over na te denken. Ikzelf ben daar mede debet aan, dus ik (s)preek vanuit eigen parochie! Waarom maken we dan al die goedbedoelde producten? Soms omdat het gewoon leuk en overzichtelijk is. Lekker een leskist maken of een website bouwen! Hè ja, laten we een boek schrijven! Soms echter is de reden dat er geld is. 'Er is nu subsidie beschikbaar voor een maatschappelijke stage! Laten we iets leuks bedenken.' Of in de subsidieronde voor de komende jaren staan volkscultuur, tradities, amateurkunst en verhalen centraal. 'Ach, laat ons een verhalenbank lanceren.' Kortom, zijn onze doelen altijd wel zo helder?Zo zijn er algemene doelen, procesdoelen en leerdoelen. Deze kun je top-down zien: de abstracte bovenaan, de procesdoelen daaronder en de leerdoelen onderaan. Abstract zijn de algemene doelen: We willen onszelf op de kaart zetten. Procesdoelen geven aan hoe je dat iets specifieker ziet. Je kunt denken aan: onszelf meer profileren t.a.v. die bevolkingsgroep. Het leerdoel betreft de bevolkingsgroep zelf. Wat gaat die er van leren? Ik merk in mijn eigen praktijk zelf dat ik me vaker laat leiden door de algemene en de procesdoelen, terwijl de leerdoelen uiteindelijk de doelgroep betreffen en de motivatie aan de docenten moeten geven om deel te nemen aan je project. Gisteren ging het meer over evaluaties dan over de doelen. Hoe doe je dat, goed evalueren? Wanneer is een project wel of niet geslaagd...Ik vind eerlijk gezegd dat je pas goed kunt evalueren als je doelen helder zijn.Maar goed, Ruben Smit van de Reinwardt Academie (Educatie & Publiek) heeft zich al een hele poos verdiept in GLO, Generic Learning Outcomes. I.s.m. de universiteit in Leicester Engeland hebben de musea, bibliotheken en archieven een 'tool' ontwikkeld, waarbij leeruitkomsten gemeten worden. Zij maakten een onderscheid in diverse vormen van leren. Zo kun je kennis verwerven over een feit. Dan heb je iets geleerd. Maar iemand die door museum- of archiefbezoek een inzicht heeft gekregen in bijv de arbeidsverhoudingen in de fabriek, heeft eveneens geleerd. Vaardigheden zijn te leren en het opdoen van inspiratie en het nemen van een besluit daarop om een cursus te gaan volgen, valt allemaal onder het leren. De Engelsen waren er blij mee en zagen eindelijk in kwantitatieven en kwalitatieven een neerslag van hun educatieve werk. Smit gaat het uit proberen met (helaas) alleen maar musea in (helaas) alleen maar de Randstad.Ik heb hem benadrukt dat de archieven ook hard op weg zijn om 'op niveau' de educatie te bedrijven. 'Ja, ja', hij gaf eerlijk toe, dat ie eigenlijk (nog) niet voldoende thuis was in de archievenwereld. Nu moet ik zeggen dat op deze Ontmoeting op niveau de musea en stichtingen oververtegenwoordigd waren t.o.v. de archieven. Dus collega broeders en zusters der archieven, kom de volgende keer ook naar dit soort bijeenkomsten op niveau! We kunnen er nog iets leren en zij iets van ons!