Enquête Gebruiksvriendelijke Archiefwebsites
In het kader van mijn discussie betreffende de 'Toegankelijkheid van archiefwebsites' ben ik begonnen ...
Geen nieuwe site, zelfs niet van Regionaal Archief Tilburg, maar toch wil ik het hier even laten zien hoe goed publieksparticipatie kan werken. Al enkele jaren heeft Stadsmuseum Tilbug (geen gebouw, wel virtueel) het Geheugen van Tilburg, een interactieve verhalenbank. Bezoekers voegen er hun verhalen toe waardoor een subjectieve bronnenverzameling ontstaat.Een van de trouwe schrijvers is meneer S. die erg graag schrijft en gisteren een geluidsfragment toevoegde. Het lied is getiteld ''k zie oe daor zô gèère ligge', een ode aan Tilburg. S. is trots op de stad waar hij vroeger slechts enkele tientallen jaren heeft gewoond. De laatste tijd verblijft hij regelmatig in Frankrijk en van daaruit verstuurde hij allerlei verhalen. Want alles deed hem denken aan Tilburg en daarom fotografeerde hij er op los in het Franse land. Die foto's voegde hij toe en daarna kwam hij met zijn Tilburgse vertaling. Ik schrijf hier in de verleden tijd want na enkele enthousiaste Tilburgse verhalen met Franse wegkruisen en cafés mocht hij van mij geen Franse foto's meer sturen, maar alleen die van Tilburg ;-)!Maar waarom schrijf ik dit hier op Archief 2.0? Wat heeft dit met archieven te maken? Welnu, het Web 2.0 gebeuren is hier actueel, het delen van informatie, het zelf laten toevoegen van materiaal aan door ons gecreeerde structuren. Het Geheugen van Tilburg laat mensen verhalen vertellen en deze illustreren met foto's, tekeningen, filmpjes én geluiden. Je merkt aan de verhalenschrijvers dat ze het leuk vinden om er iets aan toe te voegen, er identiteit aan ontlenen. Ze zijn trots op hun stad en door deze gelijkwaardige inbreng is de site ook echt van hen.Meneer S. voegt niet voor niets dit pronte liedje toe: ''k Zie oe daor zô gèère ligge, Tilburg, waor'k geboore bèn!'
Reacties
Het is alweer wat maandjes geleden, dat ik op jullie geheugensite keek, maar wat ik me nog wel kan herinneren, is dat er zoveel leuke reacties van Tilburgers 'in den vreemde' opstonden. Dat vind ik sowieso het leuke van een heleboel soortgelijke websites: mensen van ver weg raken weer in contact met de plek waar hun hart is achtergebleven... en soms zie je zelfs, dat mensen mekaar via een dergelijke site weer ontmoeten. Een soort 'Spoorloos' met serendipiteit! :-) En ik merk ineens, dat ik de waarde van dit soort sites op een heel ander vlak vind dan jij hierboven: het sociale van het netwerk.
Ja, zo zie je dat er meerdere motieven zijn om zo'n netwerk op te zetten. Pieter Offermans, zie elders deze site, heeft zo mijngelderland.nl. Daarop kan de bezoeker ook verhalen kwijt
Overigens staat het lied als favoriet ook op het YouTubekanaal van het RATilburg. Met tekst en al dus lekker meezingen!! En het archief bewaart een (mooie??) uitvoering op vinyl, voor de zekerheid, als het geheugen vervaagt of YouTube onverhoopt toch de lucht uit gaat.
Een oude bekende op dit gebied: http://www.geheugenvanoost.nl/ Op welke manier zijn archieven bezig met social inclusion in de wijk waar ze staan? Er is natuurlijk een vrijwilligersgroep, maar afgezien daarvan: in hoeverre doen archieven aan outreach gericht op inclusion van bepaalde groepen in hun directe omgeving? Hoe zien medewerkers van archieven de maatschappelijke taak van hun archief binnen de samenleving?
@Sabine: Volgens mij was Geheugen van Oost zelfs de eerste in zijn soort, maar in ieder geval de eerste bekende daarvan. Hoe andere archieven bezig zijn met Engelse dingen als 'outreach' en 'inclusion' en zo weet ik niet, maar ik kan wel in het kort iets over het BHIC vertellen: Op dit moment proberen wij op verschillende manieren de inwoners van de dorpen en steden in ons werkgebied een platform te geven om elkaar te ontmoeten rondom verhalen uit het verleden. Dat doen we via de website, waar we voor iedere gemeente een soort geschiedenisboekje hebben ingericht waar mensen aan kunnen bijdragen en op kunnen reageren - inclusief forum - en dat doen we ook via een soort rondreizend circus: we organiseren lokaal avonden waar we een historisch verhaal houden of een film draaien en ook mensen uitnodigen om eigen foto's mee te nemen, waarover we vervolgens gesprekken laten ontstaan en waaraan we verhalen laten koppelen. Op die manier proberen we online en offline te voorzien in een behoefte van mensen om iets te weten te komen over de geschiedenis van hun eigen leefomgeving en daarover met anderen verhalen en foto's uit te wisselen.
Hallo, Een soortgelijk initiatief is westhoekverbeeldt. Met het verzameld fotomateriaal worden er op regelmatige basis kleine tentoonstellingen georganiseerd, zowel door de vrijwilligers als de erfgoedinstellingen zelf. ‘westhoek verbeeldt’ is een regionale beeldbank met bedreigd particulier beeldmateriaal over en in de zuidelijke Westhoek dat samen met vrijwilligers wordt opgespoord, bewaard en ontsloten. Het is een project van Erfgoedcel CO7, een dienst van de intergemeentelijke projectvereniging CO7. De zeven deelnemende gemeenten zijn: Heuvelland, Ieper, Langemark-Poelkapelle, Poperinge, Vleteren, Zonnebeke en Mesen.