Who Really Owns Your Digital Data?

Reacties

• • Verwijderde gebruiker
  • 1249301880

  Bedankt voor de tip. Ik ben nu "What would Google do?" aan het lezen, maar misschien moet ik "Planet Google" ook maar gaan lezen als tegenwicht :). Ik denk niet dat ze 300 jaar. noch "werelddominantie" gaan redden, maar misschien moeten we daar maar weddenschappen over af sluiten. Maar er worden veel belangrijke zaken aangestipt in dit programma: auteursrecht, DRM, eigendomsrecht en privacy. Als je muziek of boeken koopt, heb je dan het eigendomsrecht op het boek gekocht of koop je een soort licentie? Zoals het er nu uitziet, dat laatste dus. "You're getting the right to use it personally, which means you can't resell it. It has copy protection built in. And so, unlike the paperbound version, it can only be used on your machines, and it's a limited number." Het is de vraag of consumenten daar tevreden mee (moeten) zijn. . Het "Amazon"-schandaal (http://www.nytimes.com/2009/07/18/technology/companies/18amazon.html?_r=3) heeft er in ieder geval voor gezorgd dat mensen erover gaan praten. Erg ironisch dat 1984 daarvoor de aanleiding is. En van wie zijn al die gewiste aantekeningen en commentaren in het electronisch boek( die ook meteen gewist werden)? Een electronisch boek uitlenen aan een vriend, wordt dus de kindle/e-reader uitlenen. En meer food for thought. Privacy-zaken en hoe veilig en betrouwbaar is "the Cloud". Hier wordt gezegd dat ik me meer zorgen moet maken over dat mijn data niet verdwijnt op het internet/of servers (maar het gaat natuurlijk veel meer over de controle en toegang over je eigen data of die van je organisatie), dan de digitale duurzaamheid van onze digitale levens en alles wat we doen en schrijven. Of dat zo is, betwijfel ik (maar dat is mijn persoonlijke bias, ik ben nogal bezorgd over dit onderwerp :)). Maar dat is misschien meer iets voor de groep Archiveren 2.0. Ik ben trouwens erg benieuwd wat archivarissen vinden van Vanish. En oh Christian, van wie zijn alle berichten hier op deze site?

  
• • Christian van der Ven
  • 1250135580

  @Annelies: Helemaal je reactie gemist eerder! Slordig van me... Het is gek wat vakantie met een mens kan doen! ;-) Ik denk dat niemand - inclusief Google zelf - denkt dat wereldominantie er in zit voor ze. We dachten dat eerder ook van andere bedrijven hè. En alhoewel ze bij Google nog steeds heel goed bezig zijn - zo bezien met mijn beperkte kennis dan - je merkt al dat ze op steeds meer fronten moeten strijden. Veel van die veldslagen worden nog gewonnen door innovatie of opkoping, maar het is natuurlijk gewoon een kwestie van tijd of zo. Over dat auteursrecht en die e-boeken las ik gisteren nog dit artikeltje: Kopers e-boeken beperkt door kopieerbeschermingVanish heb ik trouwens nog steeds niet bekeken. Moet ik toch eens doen, want het klinkt wel boeiend natuurlijk! En de berichten op deze site? Tja, da's een goeie. Ik zou zeggen, dat iedereen auteursrecht bezit op z'n eigen schrijfsels en content (als het eigen content betreft natuurlijk), maar ik weet niet in hoeverre Ning een recht kan doen gelden. Ongetwijfeld staat er ergens in de kleine lettertjes, dat ze er alles mee mogen doen wat ze willen, zolang ze maar bepaalde privacyregels respecteren, die ze met je afspraken toen je jezelf aanmeldde... Wel een goeie vraag! Misschien eens nazoeken... Zal wel een verrassend antwoord opleveren.

  
• • Verwijderde gebruiker
  • 1250149980

  Heel interessant dit interview. Ik had van alle zaken nog niet gehoord dus dat is altijd goed om er op deze manier van op de hoogte te worden gesteld. Het blijkt maar weer dat de digitale werkelijkheid te vaak nog wordt vergeleken met de fysieke werkelijkheid terwijl dat vaak niet meer te vergelijken is. Onze verwachtingen zijn meestal nog 1.0. De kwestie van Amazon is meer dat ze de boeken gewoon weghalen, niet dat er een licentie op zit. Dat is volgens mij met een papieren boek ook. Daar heb je ook maar beperkte rechten op en als iemand anders het wil lezen, moet je het ook uitlenen. Dat lijkt erg op de bekende 1.0 wereld. Maar dat een bedrijf gewoon spullen, die je gekocht hebt, weghaalt van de apparaat, dat gaat een stap verder. Ik vond de discussie over het verschil tussen e-mail en gewone gesprekken en telefoongesprekken ook erg verhelderend. Ik moet zeggen dat ik altijd erg sceptisch heb gestaan tegenover het eindeloos bewaren van e-mails, ook in organisaties. En met deze nieuwe vergelijking is er des te meer reden om daar vraagtekens bij te stellen. Hetzelfde geldt voor Twitter, blogs etc. De mogelijkheid om het blijvend te bewaren maakt de verleiding erg groot om dat dan ook maar te doen, maar of er echt "nut" (of is dat een heel erg oubollig woord in dit verband?) aan moet worden toegekend, waarde misschien beter?, dat is maar zeer de vraag. Tis en heikele kwestie. De kwestie van Facebook, over het "eeuwig" bewaren van informatie, dat lijkt me een hele eenvoudige. Daar kun je als profielbeheerder toch zelf voor kiezen? Simpele oplossing. Vanish.. Lijkt me onhandig, want dan moet je steeds selecteren welk e-mails je wel wilt bewaren, blijkbaar gaat je eigen versie er ook aan na verloop van tijd. Het idee is wel leuk. Ik ben wel benieuwd wie dat gaat gebruiken en voor wat soort van e-mails. Hatemail is ideaal denk ik dan, of bedreigingen en dat soort van dingen. Je laat geen spoor na... @Annelies Goede vraag over het eigendom van de berichten. Ik denk dat Ning er geen enkele moeite mee heeft om de hele mik, inclusief al onze berichten zo door te verkopen aan de hoogste bieder. Zonder afspraken te maken wat die er mee gaat doen... Het is een interessante wereld, die van de online apps, zeker voor onze beroepsgroep.

  
• • Verwijderde gebruiker
  • 1250167680

  geen weddenschappen dus, als we het allemaal eens zijn over Google :). In de vs zijn consumenten nu een rechtszaak begonnen tegen Amazon, ben benieuwd wat daar uit komt. Over het eigenaarschap op deze site. Ik heb het even opgezocht in het boek van Arnoud Engelfriet De Wet op Internet. Dat staat in (pag 43): Van Wie is een forumsite eigenlijk? Wie een bijdrage levert aan een forum, wiki of andere communitysite heeft daar zelf het auteursrecht over. Hij(/zij eds.) geeft toestemming voor gebruik op die site. Maar wat gebeurt er als de site wordt verkocht? In de gebruikersovereenkomst staat vaak dat de site alles mag doen met het werk en dat recht ook aan anderen mag doorgeven. Dat is in principe bindend. De beheerder mag de site inclusief bijdragen dus verkopen. Er is natuurlijk de "gebruikersovereenkomst" tussen de beheerders, dat zijn oa. jullie Christian & Luud en deelnemers, die ga ik maar eens nalezen ;). Ik heb dus blijkbaar wel auteursrecht, maar ik heb impliciet toestemming gegeven voor publicatie. Ik weet niet of er ook een gebruikersovereenkomst is tussen Ning en de beheerders. Maar misschien kun je die nog even nakijken op het eigenaarschap. Ik hoop dat ik Arnoud Englefriets copyright niet heb geschonden, ik ga er ter goeder trouw vanuit dat ik met duidelijke bronvermelding mag citeren.

  
• • Christian van der Ven
  • 1250178180

  @Annelies: Nou ben ik nieuwsgierig geworden... dus ik zal eens een keer nazoeken hoe het zit. Ik denk namelijk dat ik als netwerkoprichter best wel ooit iets heb moeten zien van een gebruikersovereenkomst. De helppagina's van Ning zullen er ook wel wat info over bevatten. Kortom: wordt vervolgd!

  
• • Verwijderde gebruiker
  • 1250229480

  Zo veel dingen om op te reageren... Ik ben het voor de verandering eens (deels) eens met Luud. Een van de belangrijkste passages uit het radiofragment is volgens mij aan het eind, als die meneer vaststelt dat er in alle besproken gevallen sprake is van een discrepantie tussen de verwachtingen van gebruikers en de werkelijkheid. Onze verwachtingen zijn niet eens 1.0 denk ik, maar gestoeld op de analoge, fysieke werkelijkheid die we al jaren kennen. "Een boek staat in mijn kast en is van mij. Selexyz mag niet zo maar mijn huis binnen komen om dat boek terug te halen. Dus mag Amazon ook niet zo maar boeken van mijn Kindle verwijderen." Ik denk dat we die gebruikersovereenkomsten niet alleen niet lezen omdat het onleesbare lappen tekst in juridische taal zijn, maar ook omdat we ervan uit gaan dat het allemaal wel goed zal gaan. Ik lees het Burgerlijk Wetboek toch ook niet als ik bij Selexyz een boek koop? Als we die gebruiksvoorwaarden allemaal goed zouden lezen (en snappen) zouden we waarschijnlijk/misschien heel wat minder vrijblijvend omgaan met het installeren van programma's etc. Ik denk dat ik het zelfs met Luud eens ben als het gaat om het permanent bewaren van alle e-mailberichten, tweets en blogs. Dat is nergens voor nodig, net zo min als we alle analoge documenten permanent bewaren. Maar er moet wel nagedacht worden over wat we dan wel moeten bewaren, want ik vind het te simpel om alle e-mailberichten te vergelijken met een gesprek bij de koffieautomaat. (Hoewel het hier natuurlijk maar zijdelings mee te maken heeft, moest ik ook aan mijn trouwdag denken. Je bent met elkaar getrouwd vanaf het moment dat je 'ja' hebt gezegd en de ambtenaar heeft verklaard dat je getrouwd bent. Het opmaken van de akte, dat 'terstond' moet gebeuren, is eigenlijk maar een formaliteit.) Daar komt nog bij dat het vanuit cultuur-historisch oogpunt heel interessant / belangrijk kan zijn om op zijn minst een selectie van tweets, gemeenschappen etc te bewaren. Want ze vormen wel een belangrijk deel van de samenleving. Het "Facebook-probleem" is denk ik ook iets ingewikkelder dan Luud schrijft. Is het niet zo dat Facebook juist alles wat iemand er ooit op had gezet, permanent wilde bewaren? Dus ook de dingen die een profielbeheerder al 'verwijderd' had? @Annelies Als je echt wil wedden op het 300-jaar plan van Google kun je hier terecht: Long Bets@Annelies We zenden inderdaad gemengde berichten de wereld in. Aan de ene kant wordt geroepen dat duurzame toegankelijkheid lastig en kostbaar is en aan de andere kant wordt iedereen er ook voor gewaarschuwd dat alles wat op internet staat er nooit meer af gaat! "The students have received conflicting messages from parents and teachers regarding the longevity of items posted on the Internet. To discourage the students from posting information that might be embarrassing in the future, they have been told that internet content will exist "forever." The students have taken this warning literally. While potentially true and technologically possible (and seemingly always true for the especially embarrassing items), in actuality digital content is very fragile, with no guarantee of longevity without responsible care." High School Students Explore Digital Preservation at Library

  
• • Verwijderde gebruiker
  • 1250237040

  @ Christian. Ik ben ook benieuwd! @ Ingmar Schrijven dat duurzame toegankelijkheid ingewikkeld en kostbaar is, daar doe ik zelf aan mee :). En ik doe daar aan mee, omdat het naar mijn mening voor archieven, bibliotheken en musea een ingewikkelde en kostbare zaak is om (grootschalig) digitale collecties op de lange termijn termijn te bewaren. Het zal je niet verbazen ;). Een mooie cirkelredenering (ik denk al helemaal cyclisch door de digital life cycles). Zo maar een zomergedachte op vrijdag: Misschien moeten archieven en bibliotheken eens gaan experimenteren met hun meest schandalige dossiers. Zet ze online met een leuke schandaalfoto erbij en wacht een jaar of 50. Kijk dan of, waar en in welke vorm die over 50 jaar nog rondslingeren op het internet. Misschien is 50 maanden/weken ook wel genoeg. Verder Vanuit het perspectief van bezorgde ouders en misschien ook wel leraren kan ik me helemaal indenken dat je je kinderen vertelt dat die dronken en wilde foto's die ze van zichzelf posten op bijv. facebook, later (meestal na zo'n 5 a 10 jaar) misschien niet heel erg handig zijn. Zelf zie ik dat foto's trouwens nooit (behalve als parodie op archief2.0), maar ik ben van een andere generatie en mijn neefjes en nichtjes zijn nog te klein. Ik krijg nu leuke hyvesfoto's te zien van mijn nichtje poserend naast een geit. Ik hoop niet dat het een kwestie van tijd is. Dit soort privacyoverwegingen (zo noem ik het maar) past wel weer in de overheidscampagne van deze zomer. Kinderen laten schrikken om te bekend te maken met digital preservation is wel weer een nieuwe tactiek om het belang duidelijk te maken ;). De conclusie is wel weer : And the session offered a strong example of how the preservation community needs to work on raising awareness about how quickly digital content can disappear. Wie wil er eens gaan experimenteren met deze vernieuwende Amerikaanse methoden? Welk archief/bibliotheek gaat ook eens zo'n workshop met middelbare scholieren organiseren? De conclusie van "one student" zijn wel erg belangrijk en dat is precies waarom de EU hamert op het gebruik van de term Permanent Acess ipv Digital Preservation. There's a chance that most things are online, but they're hard to find because there's so much out there." Duurzame toegankelijkheid wordt juist zo ingewikkeld en kostbaar door het gehele proces dat er aan ten grondslag ligt, waaronder goede ontsluiting! Maar dit was slightly off topic. Sorry for that.

  
• • Verwijderde gebruiker
  • 1250239440

  @Ingmar Moet ik me nu zorgen gaan maken omdat jij het (deel) met me eens bent? Je brengt het zo voorzichtig. Het Facebookprobleem blijft naar mijn mening "simpel" doordat je de keuze bij de profielbeheerder neer kunt leggen. Dat mag een bedrijf natuurlijk nooit van de ene op de andere dag zelf gaan bepalen als change of policy. Het is wat anders als je dat aan nieuwe leden expliciet uitlegt en vraagt, dan ligt de keuze weer bij de profielbeheerder. De vraag blijft dan overeind, en daar komt ook @Annelies bij terecht, of je als profielbeheerder (op een bepaalde leeftijd) wel de juiste keuzes kunt maken. En kun je op je keuzes terugkomen? En als je dat doet, is dan ook echt alles weg... ook uit de waybackmachine bv. @Ingmar Ik ben het gewoon helemaal met je eens dat een selectie van e-mail, tweets, blogs, websites, fora e.d. bewaard zou moeten blijven voor het nageslacht, net zoals we dat bij papieren doen. @Ingmar en @Annelies Voor wat betreft Permanent Acces: helemaal mee eens. Dat we conflicterende boodschappen de wereld in sturen... Wie zijn "we"? Ik denk dat het vanuit de archivistische denkwereld bepaald niet zo is dat een tekst of plaatje anywhere on cyberspace een goede representatie is van wat mij onder digitale preservation en permanent access verstaan. Context en authenticiteit zijn en blijven de kwaliteitskenmerken die archieven tot hun domein moeten blijven houden en maken om digitale informatie van een betrouwbaarheidskenmerk te voorzien. In dat opzicht blijft het belangrijk dat we er in blijven investeren. Mijn standpunt is al weer enkele jaren dat we op korte termijn (5 à 10 jaar) zoveel geld kwijt zullen zijn aan het digitale archief (digital born) dat het papieren archief volledig naar de achtergrond verdwijnt. Naast de financiële kwestie is er nog de kwestie van kennis en kunde ten aanzien van de (al dan niet gedigitaliseerde) papieren archieven, met name die al een paar eeuwen oud zijn. Die is eveneens tanende. Dus: digitaliseer je papieren archief als de sodemieter nu het nog kan. Straks worden die keuzes voor ons gemaakt. @Annelies De kwestie van "mediawijsheid" is inderdaad belangrijk en de vraag is, voor mij tenminste, waar de taak ligt om huidige schoolgaande generatie daar mee om te leren gaan.