Communities en open data in NRC

De NRC van afgelopen zaterdag kenden twee verrassingen: de column van Elsbeth Etty over de teloorgang van het literaire tijdschrift en in de katern Wetenschap over "Eerlijk de data delen". Dat zou zomaar een opschrift kunnen zijn op een Archief 2.0 T-shirt.De column van Elsbeth Etty sluit mooi aan bij een ander artikel waarin de vloer wordt aangeveegd met de uitgevers in Nederland die het blijkbaar aan visie ontbreekt op het gebied van digitale media. Etty kondigt alvast het einde aan van de literaire tijdschriften. Dat was haar analyse na een debat dat een reddingsactie had moeten zijn. Grappig dat zij het ontbreken van discussie in een papieren omgeving noemt, terwijl het internet er bol van staat. Gewenst of ongewenst. Daar gaat mijn volgende column ook over. De enige redding voor literaire tijdschriften is het starten van een online community, maar volgens Etty moet je dan wel ideeën daarvoor hebben. De wetenschapskatern komen diverse wetenschappers aan het woord die al dan niet voorstander zijn van het vrijelijk beschikbaar stellen van data. Onderzoeksdata wel te verstaan. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn, waarvan voor wetenschappers de belangrijkste is: het controleerbaar maken van onderzoeksresultaten. Zonder de beschikking over de gegevens op grond waarvan het onderzoek is gedaan, kun je nooit verifiëren of de schrijver(s) het goed heeft gedaan. Bovendien kunnen dezelfde datasets soms gebruikt worden voor verschillende vraagstellingen. Dat is dan weer reden voor anderen om die data juist achter de hand te houden tot ze helemaal uitgemolken zijn. Schokkend was het om te lezen dat sommige onderzoekers hun data gewoon weggooien. Weinig wetenschappelijk denk ik dan. Ook schokkend is het te lezen dat door het beschikbaar stelen van de data en eventuele fouten die daar inzitten het onderzoeksresultaat ter discussie wordt gesteld. Huh? Ik snap dat hier enorme economische belangen mee gemoeid kunnen zijn (b.v. in de farmaceutica), maar dat is toch wel een merkwaardige redenering. Van de andere kant heb in de VS blijkbaar advocatenkantoren die er een hobby van maken om over de minste twijfel een jarenlange procedure te starten die het op de markt brengen van een product onherstelbare schade kan toebrengen. Trouwens, het recente debat over de al dan niet op handen zijnde klimaatcrisis is ook een mooi voorbeeld. Ik denk dan toch: een fout is een fout. Als ie niet erg is, dan moet je dat kunnen aantonen en als het wel erg is, dan is het maar goed dat ie boven water is gekomen.Goed dat de discussie binnen de wetenschappelijke wereld gevoerd wordt. De rol van DANS met directeur Peter Doorn komt uiteraard ook ter sprake.Twee stukken tekst in de krant die de uitgangspunten van Archief 2.0 van harte onderschrijven. Er gaan dagen voorbij dat het minder is.Op de hoogte blijven? eData @ Research