Wat jou en mij opviel op het web... (19)
Opvallende berichten de afgelopen week: Via MijnAdres.org komen historische bouwdossiers online beschi...
Dwarsdenken
- feb 2011
- Verwijderde gebruiker
- ·
- Aangepast 27 jun
- 3
- 91
Sinds half december volg ik van de leergang Document Management een module Document Management en Nieuwe Media. Da’s natuurlijk reuze interessant door de onderwerpen die er worden behandeld zoals Record HManagement, Informatie Management of Information Governance… Of mijn kennismaking met de dagelijkse praktijk (en vertegenwoordigers, middels docenten en studenten) van het betere DIV-werk. Mijn bril is immer(s) gekleurd door statisch archief, boeiend om de focus vooral op het dynamische te hebben. Maar het leukst vind ik het wanneer er lekker tegen gemeengoed wordt aangeschopt, wanneer heilige huisjes op de helling gaan, dat scherpt je gedachten en brengt wellicht nieuwe inzichten.
De afgelopen lessen werden verzorgt door Ad van Heijst van het VHIC en naast een uitstekend docent weet hij ook te prikkelen met een aantal dwarse gedachten en stellingen en discussies. Een aantal daarvan zetten mij met name aan het denken:
Want waarom zouden we toch kiezen bij archivering voor PDF/A wanneer we daarmee domweg functionaliteit verliezen, het ‘gedrag’ van de originele documenten. Adobe zal nog wel een tijdje met ons zijn, wie weet wat de toekomst biedt? Laten we dus vooral niet dat prachtige gedrag van documenten platslaan middels conversie naar PDF/A. Wat gelijk een mooi bruggetje is naar een goed voornemen wat we als overheid al een tijdje verwoed najagen… van gesloten naar open. In het ideaalplaatje, met enige regelmaat ondersteund door kamervragen en moties, zouden we al lang en breed aan de open source en de open formats moeten zitten. Maar op de een of andere manier blijkt dat spul uit bijvoorbeeld Redmond, Washington maar wat hardnekkig. En wat is daar dan ook mis mee? Het bedient een geweldige groep gebruikers, het wordt ondersteund en doorontwikkeld door een geweldig groot bedrijf. En vooruit het is wellicht niet het aller, allerbeste, maar waarom zouden we willen experimenteren? Uit idealisme? En waarom kiezen we niet simpelweg voor de veilige mainstream? Als één bedrijf het belang van duurzaam bewaren van documenten zal (moeten) onderkennen, sterker nog al onderkent is het Microsoft wel. Waarom ook niet gewoon afwachten óf beter nog samen met de markt zelf werken aan (archiverings)oplossingen voor de toekomst. In plaats van geïsoleerd, goeddeels los van de dagelijkse (kantoor)praktijk werken aan dat ideale plaatje, de perfecte oplossing, het ultieme vergezicht… Die digitale documenten lopen echt niet zomaar weg, zolang we de dragers ervan maar goed op orde hebben. Dat geeft ons, de overheid plus de markt tijd om na te denken over nieuwe wellicht andere vergezichten.
Ik ben er nog niet uit… De komende week zal – als het goed is - mijn oude vertrouwde digitale Nationaal Archief werkplek opgaan in het grotere geheel van het OCW-netwerk, ondersteund door ATOS. Duurzaamheid van mijn documenten ligt voor mij vooral op een geslaagde migratie van netwerk A:\ naar netwerk B:\ mijn digitaal duurzame vergezicht van de komende weken ;-).
Verken
De archivaris en Open Standaarden en Open-Source
Wat moeten archivarissen en archiefdiensten nu met open standaarden en open source? In de rubriek "in ...
Reacties
Dat is inderdaad een prikkelende stelling.
Laatst hoorde ik het nog van Christian: het betere is de vijand van het goede. En door het verlangen naar steeds meer verfijning en verbijzondering (en in het voorbijgaan lossen we meteen nog een heleboel andere problemen op) wordt het bos onzichtbaar door de vele bomen die we plaatsen.
Het principe dat je hiervoor beschrijft kunnen we ook los laten op een andere gigant: Google. Zij zagen met hun digitaliseringsproject van boeken heel snel een heleboel jamaars en pas-toch-ops verdampen in de wereld. Daarna startte hun Google Archives-project en Google-Art is de laatst loot aan die snelgroeiende boom.
En toch blijven wij het beter weten. Bang voor ons beroep, onze baan, onze rol/betekenis?
De financiële gevolgen van de automatisering en digitalisering voor het archiefbeheer zijn groot, dat is genoegzaam bekend. Los nog van allerlei andere vraagstukken die er voor de diehard archivarissen zijn. (zie elders in deze community) Als er dan oplossingen komen die misschien niet helemaal zijn wat wij er ons bij voorstellen, maar gedragen worden door bedrijven die inmiddels op veel vlakken hun sporen toch wel verdiend hebben, moeten we dan op zoek naar alternatieven?
Die vraag is op zijn minst gerechtvaardigd.
Het is altijd goed om van een andere kant naar dit soort dingen te kijken...
Op zich sluiten die gedachten aan bij de opvattingen van David Rosenthal en 'zijn' LOCKSS. Heel simpel gezegd stelt hij dat het in het overgrote deel van de gevallen zinloos is om bestanden steeds te migreren naar nieuwe formaten. Zie bijvoorbeeld deze post, die letterlijk over Microsoft gaat:
Microsoft formats are routinely cited as examples where prophylactic format migration is required as part of a responsible digital preservation workflow.
(...)
If Microsoft does stop doing a good job, one might hope for some public-spirited reverse-engineer to implement and open-source support for the proprietary extensions. If they did, again there would be no need for format migration. But, even if Microsoft released the specifications, a successful implementation is unlikely. Only emulation of the PC hardware and preservation of the bits of the operating system and the Office suite can reproduce the full experience of content in Open XML. So we see there is no case in which migrating Microsoft formats is likely to be needed. And if it were needed, it is unlikely to succeed in reproducing the user's experience of the original content. In my view, the advocates of format migration as a preservation strategy need to explain why, for these canonical "widely used formats", their approach is (a) needed and (b) feasible.
@Luud Da's een mooie quote van Christian. Ik moest gelijk denken aan betamax versus VHS. Waarbij de tweede niet de beste was maar tsjongejonge, wat hebben we daar een plezier aan beleefd.
@Ingmar Bedankt voor je verwijzing. Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar een hartstochtelijk pleidooi om niet te gokken op de 'markt', waarom we het niet over moeten laten aan de Googles en Microsofts in deze wereld...