Hulpmiddelen in een Digitale Onderzoeksomgeving
Voor aanstaande donderdag ben ik door het Stadsarchief Breda uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de pr...
Sinds de Wii verkrijgbaar is (december 2006) ben ik na een afwezigheid van 15 jaar weer serieus aan het spelen (een soort van serious gaming ;)).
Sinds ik mijn moeder heb zien swingen voor de tv met Raving Rabbits ben ik helemaal overtuigd dat games al lang niet meer in afzondering op een zolderkamer worden gespeeld.
Nieuws en ontwikkelingen rondom games en gaming volg ik dan ook met grotre interesse.
Via Frankwatching, de eerste site waarop ik een RSS nam stuitte ik op het aardige verslag van bijeenkomst over gamecultuur.
Met name 't stuk over Context: Convergence Culture en de Participatie Cultuur vind ik erg interessant. Hieronder een online te raadplegen boek wat hier wat verder in gaat
Reacties
Het is een indrukwekkend boek waar je naar verwijst Tim. Het leest niet heel makkelijk weg maar ik vind het een van de beste titels over dit onderwerp. Zie ook http://zbdigitaal.blogspot.com/2007/02/nogmaals-benkler-hoe-sociale-productie.html
Bedankt voor de review. weer een extra reden het boek te lezen!
Niet toevallig dat Edwin de eerste reactie op deze blog post heeft.. ;-) Ik was zelf vooralsnog nog niet verder gekomen dan de presentatie, die jij ook al aanhaalt, en de blog van Edwin, die gaming in bibliotheken stimuleert. Het boek komt misschien nog eens! Ik las trouwens ook dat Nederland voorop loopt in de onwtikkeling van 'serious games': http://www.virtueelplatform.nl/article-7920-nl.html
Als vader van een gamer vond ik dit erg interessant leesvoer. Ik zal dan ook zeker het boek van Benkler eens door gaan bladeren :-). Als ouder is het heel erg moeilijk om open te blijven staan voor de wereld van jongeren van vandaag. Ik heb het geluk dat ik zelf ook wel van een computerspel houdt en me in dit geval in zijn positie kan verplaatsen. Het nut van gamen is gelukkig inmiddels op diverse plaatsen aangetoond. Bovendien is de digitale generatie aanstaande of we dat nou leuk vinden of niet. Van de andere kant herken ik ook het beeld dat Daniëlle hierboven schetst: zeker niet alle jongeren zijn gamer. Of blijven gamer. Het gastcollege dat Christian en ik gaven op de Reinwardt academie afgelopen september toonde dat ook haarfijn aan. De groep van 15 jongeren die daar zaten waren helemaal niet buitengewoon bezig met social networking, virtuele werelden, gamen of wat dan ook. Natuurlijk hadden ze allemaal een computer en wisten die te gebruiken, maar dat is nog wat anders dan een web 2.0 adept, in de breedste zin des woords, te zijn. De mens blijft een onafhankelijk denkend wezen en neemt nog steeds eigen beslissingen. Ik ben er van overtuigd dat je ook zonder games mensen blijft bereiken.