Morele dilemma's

Na jarenlang rond te hebben gelopen bij "de overheid" zit ik nu even een klus in "de particuliere sector" te doen, oftewel voor de Projectontwikkelaar van een woningcorporatie.En - oh, shoot!- alles wat ze in de media schrijven is waar!!Sta ik laatst van een van de secretaresses een sigartetje te bietsen (ondertussen écht gestopt!). Ook in het rookhok staan één van onze procesmanagers en de directeur van de projectontwikkelaar.Zegt de procesmanager (een jonge vent) tegen onze secretaresse: "Ik moet toch weer eens kijken bij dat-en-dat project, want dat is nu in de uitvoeringsfase. Ik heb er twee appartementen gekocht. Ja, H. (collega) ook, maar die gaat er zélf wonen. En ik wil toch een beetje met winst verkopen..".Reactie directeur: "Kijk maar uit dat ze je niet betrappen. Straks sta je met naam en toenaam in de krant, net als X (procesmanager van een andere projectontwikkelaar)."Antwoord van de Procesmanager: "Nee, ik ben wel slimmer, ik kijk wel uit".Reactie directeur: minzaam knikje.Ik bedoel, ik weet wel dat ze bij de overheid ook spelletjes spelen. Maar dat gaat zelden verder dan persoonlijke roem/naam.En de regeltjes van dát spel ken ik ondertussen wel.En áls het hun dan lukt om zichzelf een monument te zetten, is dat meestal iets waar de samenleving iets aan heeft (ik noem maar zo iets als het De Mirandabad in Amsterdam, genoemd naar een voor-oorlogse Wethouder).Maar hier gaat het puur om gewin, en de enige regels lijken te zijn : graai, maar laat je niet betrappen.En ik zit hier als externe, nog mijlenver van de DIV ook, die me inhuurt. Dus ik kan en mag er niets van zeggen.Niet inhoudelijk, maar ik zal toch blij zijn als ik met deze klus klaar ben!!