We-Think
Heb net een filmpje toegevoegd over "We-Think: the power of Mass Creativity". Afgelopen vrijdag stond ...
Sinds kort beschikken Regionaal Archief Tilburg en Stadsmuseum Tilburg over een heuse Wiki. Het heeft wat voeten in aarde gehad maar uiteindelijk is ie er gekomen. Het begon met het toegankelijk maken van de oorlogsslachtoffers. Een digitaliseringsproject vanuit Metamorfoze, waarbij hetontsluiten van de data één van de vereisten was. Daarnaast was er een restyling nodig vanuit Geheugen van Tilburg.
Het Geheugen is gestart in 2004 als digitale verhalenbank van Stadsmuseum Tilburg. Achteraf gezien was het best zijn tijd vooruit: delen van informatie en kennis via het digitale veld. De gebruikers hoefden geen wachtwoord in te vullen, maar huppetee, zo der op! In het begin was het aanbod wat aarzelend. Men kende het niet. Maar na verloop van tijd werd het een vertrouwd medium en kwamen er zowaar vaste schrijvers die bijna dagelijks hun verhalen plaatsten. De doorzoekbaarheid bleef echter wat haperen en vorig jaar werd er dan ook gekozen om er en Wikivorm aan te geven. Ook was het Geheugen van Tilburg al gebruikt voor het toevoegen van straten...ja, dat waren dan weer geen subjectieve verhalen maar hele saaie opsommingen van data.
Terug naar de Wiki: om het wat meer body te geven, werd besloten om er diverse databanken in te kloppen: zoals gezegd het Geheugen van Tilburg, Oorlogsslachtoffers, Personen (afkomstig uit project Geboren in 1809), Straten van Tilburg en de Encyclopedie van Tilburg. En zie daar, al een mooie start om mee te beginnen. Weliswaar wat rommelig en afwachtend, in elk geval voor onszelf als medewerkers. Kritische vragen: 'Ja, en hoe werkt dat dan?' en 'Dit klopt niet en daar trekt het scheef'. Maar na wat gesputter hanteerden we onze Tilburgse slogan: 'Nie maawe mar sjouwe' en dat motto bleek te werken.
We hebben onszelf wat constructieve bijeenkomsten belegd. Geen verhalen van één persoon die probeert de anderen over de streep te trekken, maar gezamenlijk gaan stoeien met de materie, ofwel 'social construction' om met educatieve termen te spreken. Niet alleen eigen medewerkers zaten aan tafel:ook onze vaste gebruikers en bezoekers er eens bij gehaald, hen geïnstrueerd, laten kijken naar en aanvullen waar mogelijk. Het heeft gewerkt. Aangestoken door elkaars enthousiasme hebben we vanmiddag met een aantal collega's lekker zitten wiki-en.
Het resultaat mag er zijn. Binnen enkele weken is er een indrukwekkende gebruikerslijst ontstaan, zijn er instructiepagina's aangemaakt, instructiefilmpjes ingesproken en nieuwe lemma's aangemaakt. Eens per maand hebben we een overleg gepland met als titel: We maken onszelf Wikiwijs!
Reacties
Verhelderende blogpost, Petra. Bedankt!
Ik ben erg benieuwd naar dit project en denk zeker dat het een groot succes zal worden. Qua informatie (inhoud) is er al een mooie basis en als medewerkers hebben jullie in het verleden al een berg ervaring opgedaan met wiki's en gebruikersparticipatie.
Hoe verhoudt de nieuwe wiki zich nu verder tot de aloude verhalenbank Geheugen van Tilburg? Is de wiki meer bedoeld voor de encyclopedische, historische informatie, en de verhalenbank voor de herinneringen en foto's? Worden er dwarsverbanden gelegd? Wordt er op die scheiding (en in z'n algemeen) 'streng' toegezien/gemodereerd?
Hoi Christian
De website www.geheugenvantilburg.nl is nog in de lucht en blijft dat ook. Toch gaan we hem op een gegeven moment sluiten en gaan we over in de Wiki vorm. Sommige trouwe schrijvers vinden de wiki inderdaad te zakelijk. Toch hebben we besloten om er niet twee naast elkaar te hanteren.
@Petra: Begrijpelijk, van beide kanten. Het BHIC heeft er vooralsnog specifiek níet voor gekozen om te werken via een wiki, juist vanwege het verhalende karakter van de bijdragen op onze website (waarop we ons ook richten).
Als het gaat om feitelijke informatie, dan is een wiki perfect. Maar de meeste (van onze) verhalen gaan toch over persoonlijke herinneringen, meningen en de eigen beleving van de geschiedenis. Daarin moet een ander niet gaan "rommelen". Maar goed, voor allebei - de website als bron van informatie, of als een verzamelplaats voor herinneringen - is wat te zeggen. Ben dus benieuwd hoe het verdergaat!