Business Models en Innovatie - Vraag altijd: "Waarom?!"

  • jan 2010
  • Verwijderde gebruiker
  • ·
  • Aangepast 27 jun
  • 4
  • 40
Verwijderde gebruiker
KIA Community

Mijn korte jaar binnen de erfgoed wereld was een interessante. Mijn cariere heeft voornamelijk bestaan uit ondernemen en het werken bij commerciele (online) bureaus en uitgevers, aan marketing, business en technologie, met internet als grote rode draad.De uitdaging om een business model op te zetten voor archief instellingen was daarom een bijzonder interessante missie. Genealogie, stambomen, persoonsgebonden historische data, het waren termen die onderdeel gingen uitmaken van mijn dagelijks werk.Je kunt geen erfgoed website of blog bekijken zonder te struikelen over discussies rondom deze termen; business model innovation. Reuze interessant om te lezen dat het zo speelt binnen de sector. Maar wat speelt er nu eigenlijk? Ik heb er zelf een geschreven waar veel over te doen is geweest. Dat is o.a. reden om hier eens een blog aan te wijden.Is er een noodzaak om het business model van (evt. deels) gesubsidieerde instellingen aan te passen? Gaat de geld kraan dicht? Is er een noodzaak om online juist beter te presteren?Bij commerciele bedrijven speelt dergelijke business model innovatie problematiek ook. Bijvoorbeeld in de muziek (distributie) industrie of bij kranten en dagbladen. Als de markt en ditributie methoden veranderen waardoor er nieuwe spelers opstaan en concureren met de bestaande spelers (bijv nu.nl versus krant uitgevers), dan is de noodzaak daar. Bij kranten hebben van ouds her redacties veel te zeggen. Vanwaar de (business model innovation) noodzaak bij erfgoedinstellingen? Moeten de bestuurder hier zorgen voor een cultuur omslag?Wat je ziet is dat vooral grotere bedrijven meer moeite hebben met innovatie. Waarom? Omdat de verantwoordelijkheden en taken meer gesegmenteerd zijn verdeeld over de organisatie en de vereiste kennis niet op de juiste plek te vinden is. Hoe kleiner de organisatie echter, hoe eenvoudiger het is om het roer om te gooien: Veranderingen in samenwerking en partners, verdienmodellen, geldstromen, de markt, je distributie, etc.Maar we hebben het over business models en innovatie dat impliceert dat de wijze waarom de structuur voor het voeren van de business (de bedrijfsvoering) toe is aan innovatie. Het is iets wat ik me lastig kan voorstellen. Het is ook iets dat ik in de praktijk van erfgoedinstellingen niet zo 1,2,3 zie gebeuren. Welke instelling heeft haar business model geinnoveerd? Iemand?....Ik geloof dat erfgoedinstellingen met alle (unieke!!) hoeveelheden digitale content verlegen zitten om "verdienmodellen" om online omzet te kunnen genereren om zodoende de kosten die hiermee gemoeid zijn, te kunnen dekken. Hier schuilt ook een addertje onder het gras. Kosten-dekken, omzet online genereren, content ten gelde maken, etc. We hebben het over ondernemen, online concureren, marketing, het opzetten van platformen met alle tools die vereist zijn voor een moderne oplossing. Je kunt niet "plannen" dat je de uitgaven die vereist zijn voor het opzetten van een platform, terugverdiend gaan worden. Hoe langer die voorbereiding, hoe meer kosten je maakt die terugverdiend moeten gaan worden. Als iemand de visie heeft, kan je de weg inslaan. Maar het speelveld is vrij leeg en de tribune goedgevuld heb ik het idee.Bijna alle ingredienten zijn aanwezig: IT, een plan, voorbeelden, content, geld, etc. Maar na vele gesprekken over business model innovation met personen uit de erfgoed wereld, valt me op dat er de belangerijkste voorwaarde ontbreekt bij het opzetten van dergelijke initiatieven. Je ziet dat er vanaf grass-root niveau veel discussie is en veel passie voor het vak. Daarnaast is er veel terughoudendheid als het gaat over nieuwe methoden, internet technologieen en het mogelijk maken van ROI (Return on Investment). Voor de start staat de rem er al op. Een andere uitgangspositie is derhalve gewenst. Ondernemerschap moet concreet worden.Wat ik mis binnen de sector is een leider. Iemand met een uitgesproken visie. Iemand die naast inspireren ook daadwerkelijk kan innoveren. Wie is die cultureel ondernemer? Wie heeft die rol om het voortouw te nemen? Wie legt de 'cultuur' voor ondernemerschap: "Het nemen van risico, het aangaan van samenwerkingsverbanden, ook het falen, het zelf kritisch zijn, maar vooral ook de kansen zien, de mogelijkheden"....Kortom een visie die pro-actief uitgedragen en gedeeld wordt.De vraag die rijst is: "Heeft de sector naast een visie meer kennis en leiding nodig om dit te realiseren"?Hoeveel erfgoed-instellingen zijn er die die belangen moeten behartigen? Wie doet er wat? Wie coordineert dit? Of gaat elke organisatie opnieuw zelf het wiel uitvinden en belastinggeld uitgeven aan goedbedoelde experimenten? De publieksbereik-taakstelling van vele organisaties is gelijk aan marketing. Kosten dekken is gelijk aan winst maken. Ondernemen is beginnen, falen en opnieuw beginnen. Aanpassen of "innoveren" komt hierna pas. Als er nog geen business is, is innovatie niet aan de orde. [Online] omzet genereren doe je door samen te werken, door een kritische massa te bereiken, door te concurrenten, door een sterkte propositie neer te zetten, door je doelgroep goed te kennen. Wat zijn de sectorbrede initiatieven op dit vlak? Hoe wordt iedereen beter? Waar wordt naartoe gewerkt? Waarom deze discussies rondom Business Model Innovation?Ik heb mijn kijk op de situatie her en der aangedikt "for arguments sake".Maar ik nodig vooral iedereen uit om te reageren hierop. Hoe zie jij dit?

Reacties

4 reacties, meest recent: 13 januari 2010
  • E-commerce is een ontwikkeling op een relatief nieuw medium waarbij distributie innovatie o.a. een centrale rol speelt.. Als distributie kanaal is het Internet revolutionair. Op dit vlak (distributie) is het plaatsen van foto's op Flickr.com een interessante en relatief eenvoudige en goedkope wijze van distributie waarbij vele (xml/rss) tools, kunnen worden ingezet. Als web2.0 toepassing is dit ook leuke case. Het is inderdaad niet zo dat business model innovation slechts gaat om omzet. Distributie, is zeker het grootste ingredient hierbinnen verwacht ik. In het licht van kosten en doorlooptijden is deze case uiteraard spectaculair als het alternatief is zelf een systeem te bouwen. Een kleine stap die zeker in de goede richting is gezet. Verder denk ik dat samenwerking eveneens een onderdeel van de innovatie is waar de sector veel van kan verwachter. Hier zijn al enkele voorbeelden van. Hoe succesvoller deze cases, hoe meer innovatie zal plaatsvinden binnen de aspecten partners, financieen en distributie. Platformen met sociale aspecten w.o. U.G.C. kunnen naar ik verwacht een rol van betekenis gaan spelen in de toekomst (bijv. crowd sourcing). Digitale (meta) content die ontsloten wordt, is uiteraard het product dat vermarkt wordt. Gratis of niet, het is het centrale product. Hoe minder gesegmenteerd het aanbod vanuit de sector, hoe beter de basis om de (eind)klant of consument te bedienen. Mee eens?

    Verwijderde gebruiker
  • Beste Luc, Je roert belangrijke punten aan. Allereerst: overheidsinstellingen mogen geen winst maken en moeten kostendekkend werken. Einde businessmodel? Ik denk van niet. Er zijn een aantal ontwikkelingen die in een andere richting wijzen. Enerzijds zie je platforms ontstaan voor onderzoekssoorten: persoonsgebonden informatie (wiewaswie), locatie gebonden informatie (watwaswaar) en gebeurtenissen (het geheugen van Nederland). Anderzijds zie je platforms ontstaan voor collectiesoorten: de KB werpt zich op als de instelling die alle Nederlandse publicaties en kranten digitaal beschikbaar stelt, het Nationaal Instituut voor Beeld en Geluid stelt audiovisuele media beschikbaar en het Nationaal Archief werkt aan een centraal E-depot voor 11 RHC 's en 13 ministeries. Subsidiegevers stimuleren de deelneming aan dergelijke platforms/ centrale oplossingen en doen het liefst zaken met 1 partij (STAP, NA, KB). Van wie zijn die platforms. Wie beheert ze. Wat zijn de beheerkosten en hoe gaat de exploitatie? Een platform als ‘Wiewaswie’ zou een aparte rechtsvorm kunnen krijgen wat de belemmeringen wegneemt om geen winst te mogen maken. Deelnemende instellingen zien hun materiaal geëxploiteerd, maar je kunt natuurlijk regelen dat de opbrengsten gebruikt worden voor verdere digitalisering en innovatie. Die opbrengsten hoeven niet perse te komen uit de verkoop van reproducties. Het kan heel goed zijn dat je bijv. akten voor stamboomonderzoek gratis aanbiedt, maar dat je inkomsten haalt uit hele andere bronnen (advertenties, onderzoek doen tegen betaling). Onder de huidige economische omstandigheden drogen heel wat subsidiekanalen op en moet je wel nadenken over eigen oplossingen. Een punt is dat veel gemeentelijke archiefinstellingen inkomsten moeten genereren voor de plaatselijke overheid en dat kan belemmerend werken voor samenwerking.

    Verwijderde gebruiker
  • Rene, Dank voor reactie. Je raakt veel valide punten volgens mij. Ik vraag me alleen af of dergelijke initiatieven tot de normale projecten gerekend moeten worden (taakstelling) of dat business model innovation hier het juiste 'label' is. Integrale organisatorische veranderingen in vergelijking tot "business development-achtige" initiatieven. De discussie over hoe er omzet gegenereerd kan worden lijkt ondergeschikt. Je laatste allinea over winst en de belemmering voor samenwerking creeert toch meer kansen, lijkt me. Dat er omzet gemaakt moet worden is toch juist een incentive voor samenwerking?

    Verwijderde gebruiker
  • Beste Luc, Soms vormen lokale situaties een belemmering voor samenwerking, maar op zich lijkt me je conclusie juist.\

    Verwijderde gebruiker

Trefwoorden