Terug naar de vijftiger jaren: kansen voor archiefdiensten

Nostalgie is wellicht geen goede basis voor archiefonderzoek: de gedachte dat 'vroeger alles beter was' blijft dan volgens mij niet staande...

@Annemieke

Nostalgie vormt de laatste jaren de basis voor de spagaat waarin archiefdiensten verkeren: Aan de ene kant 'archiefbeleving / geschiedenisbeleving en marktgericht (vraaggericht) werken', aan de andere kant 'archiefwettelijke taken uitvoeren en zoveel mogelijk wetenschappelijk archiefonderzoek mogelijk maken'.

(pfff... hoe zei ik dat ?).

We kunnen er niet meer onderuit, toch ? Het is en/en, niet 'of'.

(hoewel de BEZUINIGINGEN ons misschien - ondanks de 'publieke opinie' - zullen dwingen om de balans te laten doorslaan naar 'puur archiefwettelijke taken' laten uitvoeren). (?!?)

Nog bedankt voor je reaktie.

Ik ben benieuwd of er nog meer komen...

Veel mensen zullen best terug willen naar de jaren '50, "toen alles beter was", zo "knus" en "gezellig" en zo. En ik denk in ieder geval dat veel mensen graag foto's zien uit de jaren '50, verhaaltjes lezen over de jaren '50 en een jaren '50 retro-televisieprogramma kijken.

Ik denk dat héél, héél, héél weinig van die mensen graag archiefonderzoek willen doen naar de jaren '50, helemaal als ze merken hoe ingewikkeld dat is, hoe lang het duurt en hoeveel leeswerk zonder plaatjes erbij komt kijken.

Kortom: als archiefdiensten een graantje mee willen pikken van die belangstelling voor de jaren '50 (of welke jaren dan ook - zeg 'geschiedenis' in het algemeen), dan zullen ze zich dus op die foto's en verhaaltjes en zo moeten richten. En volgens mij zijn veel instellingen daar al druk mee bezig.

Nou ja, het bekende verhaal dus...