Archivarissen in Second Life
Op zondag 13 januari, vanaf 21.00 uur onze tijd, staat er een bijeenkomst van het kleine clubje archiv...
Niet alle scans van akten en transcripties en nadere toegangen op deze akten zijn beschikbaar bij archiefinstellingen. Ook heel wat onderzoekers maken digitale foto's van scans en publiceren deze op bijvoorbeeld Flickr (voorbeeld) of Van Papier Naar Digitaal. Ook heel wat onderzoekers zorgen voor transcripties of indexen op scans die ze op hun eigen website plaatsen (voorbeeld). Door de versnipperdheid bestaat enerzijds het risico dat er geen zicht is op wat er al digitaal beschikbaar is en anderzijds is de toegankelijkheid en duurzaamheid van dit materiaal veelal zeer matig.
Zou het niet handig zijn als er een tool is die de data via invoer of slimme conversie omzet naar een standaard formaat, bijvoorbeeld A2A. Via OAI-PMH zouden archiefinstellingen relevante delen kunnen harvesten en importeren in hun eigen systeem. De data zou getoond kunnen worden op de websites van de archieven, WieWasWie en Open Archieven. Bij de meta-data wordt de naam van de persoon/vereniging die de scan/index heeft gemaakt uiteraard behouden en worden er links opgenomen naar de extern gehoste data en scans (indien van toepassing).
Naast een tool zou er gecommuniceerd moeten worden dat archiefinstellingen zitten te wachten op dit materiaal en dat zij deze graag zichtbaar, bruikbaar en houdbaar willen maken.
Hoe kijken archiefinstellingen hier tegenaan? Idee om mee aan de slag te gaan?
mvg,Bob CoretOpen Archieven
Reacties
Bob, het lijkt me een prime gedachte om verder over na te denken.
Waar je in ieder geval wel rekening mee moet houden is de medewerking van de transcribent. Wil de maker wel dat zijn werk op andere websites wordt getoond? Aandachtspuntje.
Voor archieven zie ik niet zo veel bewaren eerder alleen maar voordelen. Het BHIC is in ieder geval al actief op dit terrein.
Hoi Bob, zoals Luud al aangeeft, is het BHIC hiermee al druk doende, alhoewel niet op de manier zoals jij voorstelt hoor. In ons geval gaat het om het 'fysiek' acquireren van materiaal (transcripties, indexen, foto's) om op te nemen in onze eigen database/viewer. En van daaruit komt het vast nog ooit via een standaardformaat beschikbaar. ;-)
Het gaat dan om platte tekst van een website van een particuliere onderzoeker, foto's die op VPND staan, boekjes met bronbewerkingen van een historische kring en zo verder. In deze blog, met verwijzing naar dit artikel, meer informatie hierover.
In het artikel noem ik ook een paar voordelen op die we richting gebruikers communiceren. Het duurzaam bewaren en beschikbaar stellen van de gegevens van deze particulieren is daar een belangrijke van, naast natuurlijk het veel bredere bereik dat de gegevens daarmee krijgen. Onze ervaringen zijn alvast heel positief, maar tijdens presentaties hierover stuit ik toch ook vaak op de bekende aarzelingen en bedenkingen.
Antwerpen is een gelijkaardig project gestart als BHIC ook onder het motto "goed genoeg is ruim voldoende". Het archief speelt alleen een ondersteunende rol. De groep vrijwilligers kiest zelf welke schepenregisters worden geïndexeerd en op welke wijze. Het leuke is dat er spontaan taakverdelingen zijn ontstaan: sommige fotograferen, anderen transcriberen naar een word-bestand, nog anderen zetten die om naar een formaat dat wij kunnen opladen in een nadere toegang. Het enige wat wij doen is ze nu en dan samen zetten in een vergaderzaal met broodjes en heel geregeld complimenten uitdelen.