Informatiemaatschappij of Snuffelparadijs: codes voor een betere dienstverlening

(nog maar eens) Een pleidooi voor de ontsluitingsCODES van informatie:

De codes die decennia lang in openbare, speciale en wetenschappelijke bibliotheken gebruikt worden/werden (SISO, UDC) en de van de UDC afgeleide VNG-code o.a. in gemeentelijke archieven kunnen een belangrijke schakel vormen in de dienstverlening aan de klant, die zijn/haar weg probeert te vinden in bibliotheken en archiefdiensten.

Deze ooit door 'knappe koppen' bedachte 'SUV'-codes (SISO, UDC, VNG) zijn bedoeld om informatie gestructureerd ('op maat'), kort en eenduidig toegankelijk te maken en snel (efficiënt) ter beschikking te stellen.

Voordelen van deze codes zijn o.a.:

- als een onderzoek(st)er in een beschrijving zo'n 'SUV-code' ziet, loopt hij/zij minder risico relevante informatie te missen (omdat info d.m.v. deze code aan elkaar gekoppeld is);

- er is meer samenwerking mogelijk tussen de hiervoor genoemde bibliotheken en de archiefdiensten/DIV-afdelingen, als zij elkaars codes gebruiken;

- bij het catalogiseren/inventariseren/dossiervormen kan men 'bij elkaar afkijken' welke code gebruikt moet worden (ook: standaardisatie);

- een code is vaak kort en is daarom ook gemakkelijker 'uit het hoofd' te leren, waardoor het vinden van relevante informatie nòg sneller gaat.

Ik kwam hier op toen ik in GOOGLE zocht naar een boekje over 'bedrijfsarchieven'. Toen bleek dat de archiefdienst in Eindhoven diverse boeken in haar bibliotheek had met dit trefwoord. Ook de SISO-code was hierbij vermeld.

(dus ik wil hiermee zeggen dat 'trefWOORDEN' heel belangrijk zijn, maar óók de CODE).

Ben benieuwd wat anderen binnen onze 'sector' hiervan vinden.