Column: Verbinden is belangrijker dan verwerven
Er komt langzaamaan steeds meer concurrentie voor de archivaris en archiefdienst anno 2012. Archief Ee...
Kijk. Dat vind ik een pakkende titel.Een artikel op de website van het NRC waarin toch echt staat dat het instituut Encyclopaedia Brittanica het licht heeft gezien en de mogelijkheden van web 2.0 voorzichtig gaat integreren in hun eigen systematiek.Een heuse mash-up van Britse degelijkheid en Amerikaanse bluf.Blijkbaar had de Franse Larousse hetzelfde licht al even eerder gezien.Dit soort ontwikkelingen geven de web 2.0-burger moed!Met dank aan het Huygens weblog elektronisch publiceren
Reacties
Nou, prima! Het enige nadeel is dat ik in mijn presentaties over web 2.0 altijd de vergelijking tussen de Encyclopaedia Brittanica en de Wikipedia gebruikte als kapstok.. dus ik moet iets anders bedenken.. ;-) Wat ik zelf mooi vind is het kwaliteitslabel "Brittanica checked" dat ze gaan gebruiken. Op het werk hebben wij het regelmatig over wat de meerwaarde van het BHIC zou kunnen zijn in de digitale wereld, of het nu om het aanbieden van links gaat, het antwoord op een vraag in een discussiegroep of een historisch verhaal. Een van de dingen die steeds weer terugkomt, is het kunnen afgeven van een soort keurmerk. Sterker: ik merk zelf dat alleen de vermelding "BHIC" daar soms al voor zorgt, bijvoorbeeld in discussiegroepen. Dat geldt voor allen van ons. Ook het eventueel betalen voor content vind ik niet verkeerd, want inderdaad gaat vaak op dat iedere waar naar z'n geld is, zoals van de door jou aangehaalde blog geciteerd. En natuurlijk heeft de Brittanica een aantal voordelen bij de start: de naam van betrouwbaarheid en kwaliteit. Da's iets waar Wikipedia voorlopig echt niet aan kan tippen. Ik ben erg benieuwd hoe dit verder gaat! Het lijkt een beetje op het web 3.0 zoals ik dat eerder ergens tegenkwam: de oude 1.0-media duiken in het 2.0-gebeuren.. en 1.0 + 2.0 = 3.0. Ik zie daar wel wat in! :-)
Klopt, uiteindelijk draait alles om de betrouwbaarheid van informatie. En de bestendigheid ervan. Hoe breid je de informatievoorziening uit zonder last te krijgen van "meddlers and peddlers"? Een vorm van controle binnen allerhande vormen van wikis, zoals peer reviews, blijft noodzakelijk, en als de Brittanica daarin een voorbeeld kan worden, krijgen we het beste van 2 werelden...
Ik heb onderzoek gedaan naar geloofwaardigheid van informatie voor mijn Masterscriptie aan de Universiteit van Amsterdam. Een van mijn bevindingen was dat mensen informatie op websites van museums en websites die zich hebben gespecialiseerd in kunst veel geloofwaardiger vinden dan informatie op Wikipedia. Mensen willen weten waar de informatie vandaan komt. Het concept "geloofwaardigheid" kan worden gemeten met bepaalde metrieken uit de psychologie en communicatiewetenschap. Daaruit rolt een getal en dat kan je communiceren aan mensen met bijvoorbeeld sterren of een bar. Als je de geloofwaardigheid van de bron van informatie communiceert naar gebruikers, dan zijn de gebruikers significant zekerder in de informatie die ze kiezen.
Gek - maar niet echt - vind ik het dan altijd dat mensen tóch in eerste instantie naar Google, Wikipedia enzovoort grijpen.. terwijl ze de informatie van elders (bibliotheken, archieven enzovoort) wél betrouwbaarder vinden. Dat geeft te denken dat 1) wij blijkbaar onze informatie erg ontoegankelijk hebben gemaakt, en 2) wij ons meer moeten bewegen in dingen als Wikipedia. Met ons "keurmerk" van betrouwbaarheid kunnen we daar meerwaarde bieden. Lijkt me een interessant onderzoek trouwens!
Ik denk dat de veelal negatieve publiciteit die over de vermeende onbetrouwbaarheid van Wikipedia de laatste jaren de boventoon heeft gevoerd dit fenomeen voor een belangrijk deel verklaard. Het feit dat de Encyclopaedia Brittanica een deel van de wiki-systematiek overneemt eigenlijk genoeg zegt. De verdomde waarheid en het midden :-)