To pay voor Amsterdamse bouwvergunningen #KVAN13

  • jun 2013
  • Ernest Verhees
  • ·
  • Aangepast 27 jun
  • 2
  • 34
Ernest Verhees
KIA Community
  • Verwijderde gebruiker
  • Christian van der Ven

De beste sessie op KVAN13 die ik op de eerste dag heb bijgewoond was die van de gastvrouw en -heer Ellen Fleurbaay en Gert Zwagerman: To pay or not to pay. Is that the question? Geheel gratis gaven zij een open inkijkje in de financiële keuken van de digitale dienstverlening van het stadsarchief Amsterdam. Helaas was er geen tijd meer voor de prikkelende stellingen aan het einde van hun presentatie (zie slideshare). Misschien dat de vraag of Open Data wel gelijk is of moet staan aan gratis data op archief2.0 nog tot een mooie discussie kan leiden.

Wie betaalt?

Fleurbaay en Zwagerman vonden de toespeling op Sheakespeare toch niet zo sterk en herformuleerden hun vraag: Hoe kan de online raadpleging van archieven gefinancierd worden? Dat kost tenslotte geld en iemand moet dat betalen. Ze noemen daarbij drie opties: - burger bij gebruik - archiefbewaarplaats met wettelijke opdracht archief te beheren en beschikbaar te stellen - archiefvormer bij overdracht en/of gebruik

De tweede optie kwam vervolgens eigenlijk niet meer aan bod. Hoewel het verhaal over de relatie met de Amsterdamse archiefvormers zeer interessant was, ga ik vooral in op de burger die moet betalen. Het is bij de verhouding tussen archiefvormer/zorgdrager en archiefbewaarplaats in dit geval ook een beetje om het even, beide zijn immers onderdeel van de gemeente Amsterdam. Vandaar ook het vraagstuk als het e-depot een generieke voorziening van de gemeente wordt. Dan kom je in de wondere wereld van het wel of niet intern doorberekenen van kosten. Ik richt me meer op de vraag wanneer de burger moet betalen en waarom.

Het meest interessant en bij mij ook enkele vragen oproepend was daarin de casus van de Amsterdamse bouwvergunningen. Hierin werd de huidige situatie en de kosten hiervoor vergeleken met de toekomstige (gewenste) situatie. Hieronder een poging de huidige en toekomstige situatie te schetsen met enkele voorbeelden. De vergelijkbare sessie van Wim Karels over betaalde dienstverlening heb ik overigens gemist, het onderwerp leeft blijkbaar wel.

Nu Als je nu Amsterdamse bouwvergunning van 1947 wilt inzien van bijvoorbeeld Akkerstraat 32 in Betondorp kan terecht bij Stadsdeel Oost. De Amsterdamse bouwvergunningen vanaf 1905 berusten namelijk nog bij de stadsdelen en zijn nog niet overgebracht. Elk stadsdeel bepaalt zelf de leges voor inzage en kopieën van bouwtekeningen, zo vertelde Zwagerman al. Op de gemeentesite vond ik het wat uitgebreider: Inzage in Oost kost €15,60 per uur, kopieën kosten extra en een digitale kopie kost €15,60 (per stuk?) plus een aan te schaffen USB-stick. Op de uitgebreide tarievenlijst zie je dat het er niet toe doet of je er 5 minuten inkijkt maar hoelang de ambtenaar bezig is met het zoeken van de vergunning.

Op de website van het stadsarchief word je hier ook naar verwezen voor bouwtekeningen van de laatste decennia. Bouwtekeningen tot 1905, vooral van Bouw- en Woningtoezicht, zijn opgenomen in de beeldbank waar je dus bijvoorbeeld deze mooie tekening van Cruijff (gratis) kunt zien.

Belangrijkste vraag die ik me hierbij stel of je kosten kunt/moet rekenen voor het inzien van bouwtekeningen uit 1927 die allang overgebracht en daarmee gratis toegankelijk voor onderzoek in de archiefbewaarplaats hadden moeten zijn? Het zal wel juridisch verantwoord zijn maar ik blijf het toch ongemakkelijk vinden.

(Nabije) toekomst De Stadsdelen zijn bezig met het digitaliseren van de bouwvergunningen en zelfs op zo’n verantwoorde wijze dat substitutie mogelijk is en de papieren originelen dus vernietigd kunnen worden, als "alle sentimenten hierbij" tenmiste overwonnen worden. Het Stadsarchief Amsterdam wil vervolgens graag de scans opnemen in het edepot en online beschikbaar stellen via de website. De ambtenaren van de stadsdelen kunnen de stukken inzien via de eigen applicaties die gekoppeld zijn aan het edepot.

Zwagerman vertelde dat hier een groot financieel voordeel in zit voor de stadsdelen/gemeente Amsterdam. Als het overduidelijk kostenbesparend is, dan is de keuze ook snel gemaakt: digitaliseren, papier vernietigen en scans beschikbaar stellen via de website van het stadsarchief zorgen ervoor dat het beschikbaar stellen van de Amsterdamse bouwtekeningen veel goedkoper is geworden voor de gemeente. En de zorgdrager betaalt voor opslag en beheer van de digitale archiefstukken, zoals ze dat ook zou hebben gedaan (en eigenlijk al had moeten doen) voor de papieren dossiers.

Waarom burger betalen? De nieuwe situatie komt bekend voor, het Digitaal Gebouwendossier van de gemeente Nijmegen biedt precies deze digitale dienstverlening (overigens geen substitutie), zoals bijvoorbeeld de vergunningen van Akkerlaan 30. Alleen is het Stadsarchief Amsterdam niet van plan om de scans van de tekeningen gratis online aan te bieden maar tegen betaling. Alleen op de computers in het archief zelf kun je de scans gratis inzien en naar ik aanneem na betaling ook downloaden of printen. Dat is natuurlijk allemaal een grote verbetering ten opzichte van de huidige betaalde inzage in de Stadsdelen en ook de online dienstverlening in de archiefbank is prima en zal veel mensen verleiden scans te kopen. Maar waarom moet je wel moeten betalen voor het bekijken van deze bouwtekeningen en niet die in de beeldbank? Welke extra kosten worden er gemaakt waarvoor de burger dan moet betalen, dus los van de beheerskosten van het edepot? Of is het onderdeel van het Archiefbankprincipe/verdienmodel van het Stadsarchief dat vorig jaar het onvoorstelbare bedrag van €262.245,- aan legesinkomsten had. Zullen die inkomsten veel dalen als je wel online bekijken mogelijk maakt maar voor downloaden/reproducties kosten rekent?

Een praktischere vraag is of en hoe je kunt beoordelen welke exacte scans je wilt hebben zonder ze van tevoren te kunnen zien, zoals nu in de Archiefbank en bij de Indexen in Amsterdam. Wordt van elke scan voldoende inhoudelijke metadata meegegeven zodat je weet waarvoor je betaalt? Bij het Utrechts Archief (met ook betalen voor online bekijken) zag ik hier een creatieve oplossing voor, met een loep kun je de scan een beetje zien: Aalbersestraat 1a.

Misschien verwend door de situatie in Nijmegen maar ik blijf moeite houden met betalen voor online inzage. Zeker als het gaat om digitale archiefbescheiden en niet om digitale reproducties. Hoe gaat dat in de toekomst met digital born materiaal vanuit het edepot online beschikbaar stellen? Ook online betalen en alleen in het archiefgebouw gratis? of zal het andersom gaan worden, zoals Fred van Kan al eens schreef?

Reacties

2 reacties, meest recent: 20 juni 2013
  • Mooi verslag, Ernest! Duidelijk een onderwerp waarover veel te doen is.

    Raar trouwens dat voor het inzien van die nog niet overgedragen bouwvergunningen - die eigenlijk al wel overgedragen hadden moeten zijn - leges worden berekend (maar ongetwijfeld juridisch inderdaad allemaal afgedekt). Ik heb altijd geleerd dat bij uitgestelde overbrengingen de burger daar niet de dupe van mag worden. En dat lijkt me hier wél het geval. Maar goed, op dit vlak ligt niet mijn expertise...

    Ik vraag me af hoe lang we nog kunnen volhouden, dat voor het online inzien van archiefstukken geld gevraagd mag worden, met als reden dat de originele stukken (papier of digitaal) gratis op de studiezaal (of hoe dan ook ergens) raadpleegbaar zijn. Zoals de wet voorschrijft.

    Die wet is er immers voor bedoeld - met in het achterhoofd openbare archieven als een van de pijlers van onze democratie - dat mensen zonder belemmering toegang moeten kunnen krijgen tot de (originele) documenten waarmee zij recht en bewijs kunnen vinden, hun overheid kunnen controleren enzovoort. Dat onbelemmerde was in die dagen, binnen de denkkaders van die tijd waarin papier de norm was, nou eenmaal gratis inzage op een fysieke locatie.

    In deze moderne tijden, waarin digitaal de (maatschappelijke) norm is, mag je je afvragen of vasthouden aan de huidige praktijk nog wel in de geest is van de Archiefwet, zeker omdat die fysieke raadpleegplekken steeds vaker steeds verder van die burger afzitten (niet in Amsterdam misschien, maar elders meestal wel). Eigenlijk wordt de drempel voor de burger om originele archiefstukken in te zien groter en groter.

    Tegenwoordig is de maatschappelijke norm voor mijn gevoel dat toegankelijkheid staat of valt met online raadpleegbaarheid. En je zou dus kunnen stellen, dat we met betaalde online raadpleegbaarheid van archiefstukken (zeker als het om originelen gaat) minder en minder aan de geest van de Archiefwet voldoen. Een slechte zaak, vind ik, om niet aan te sluiten bij de huidige en veranderende maatschappelijke verwachtingen. Omdat mede met het kunnen voldoen aan die verwachtingen onze belangrijke positie in de maatschappij staat of valt.

    Bovendien, wat is er het nut van om mensen naar een gebouw te lokken om ze daar vervolgens digitale stukken in te laten zien? Het is toch bijna niet uit te leggen, dat overheden digitaal archief vormen, dat dit archief na overbrenging voor eenieder gratis raadpleegbaar wordt, maar dat je daarvoor wel naar een gebouw toe moet om in dat gebouw op een computer die scans te bekijken? Of een gebouw duurder is dan een server en alles daaromheen, geen idee. Maar voor mijn gevoel - al zal het juridisch allemaal nog precies kloppen en in de haak zijn - voelt iedereen hier wel aan dat we dan eigenlijk raar bezig zijn... en ons dientengevolge verder en verder verwijderen van de belangrijke rol die we in onze democratische maatschappij hebben.

    (Overigens is dit mijn persoonlijke mening, en niet die van het BHIC, want ook daar hebben we deels betaalde online raadpleegbaarheid van archieven...)

    Die loep van Archieven.nl vind ik trouwens wel een mooie vorm om online vooraf inzage te geven in het product dat je wilt verkopen, zonder het daarbij al weg te geven. Ik kan me ook online prima voorstellen dat je iemand voor downloads/prints laat betalen. Als inzien maar gratis is. En zeker bij bouwtekeningen geldt, dat mensen uiteindelijk toch een download/print willen (moeten) hebben. Qua inkomstenderving valt het op dat punt dus wel mee, vermoed ik. Maar goed, dat zou uitgeprobeerd moeten worden.

    Christian van der Ven

Trefwoorden