Van de hoestende man in regenjas naar de Lady Gaga meneuriënde informatieanalist

Het zal weinigen ontgaan zijn, week 48 van 2010 was die van Wikileaks. De klokkenluiderssite met als slogan: We open governments. Op 28 november plaatste de site de eerste 3000 cables online, diplomatieke berichten van Amerikaanse ambassades en buitenposten waarin tal van analyses, smeuïge roddel en achterklap wordt gedeeld met ’t hoofdkwartier. Naar eigen zeggen heeft Wikileaks de hand weten te leggen op zo’n kwart miljoen documenten, we zijn er nog wel even zoet mee. Inmiddels wordt er door (burger)journalisten hard gewroet in de documenten op zoek naar feit en (wellicht) fictie. De Volkskrant heeft hierbij ook de hulp ingeroepen van het publiek, een heus crowdsourcing initiatief.

Als je kijkt naar hoe Wikileaks de documenten heeft bemachtigd, dan doet je dit beseffen dat klokkenluiden al lang niet meer een zaak is van hoestende mannen in beige regenjassen, verdekt opgesteld in parkeergarages met een grote envelop onder de arm vol pikante ontwikkelingen. Waarin onthullingen vooral ook gerelateerd waren aan grote hoeveelheid fysieke documenten. Denk maar eens aan de schaduwboekhouding van de bouwfraude of The most dangerous man in America die in de jaren ‘70 duizenden fysieke documenten kopieerde waarmee werd aangetoond dat meerdere Amerikaanse presidenten hadden gelogen over de Vietnam Oorlog.

Vandaag de dag zijn de klokkenluiders informatieanalisten met toegang tot netwerken met daarop de brisante informatie. Zo ook dus Bradley Manning die onder andere de cables heeft gelekt aan Wikileaks. Met name de wijze waarop Manning de 250.000 documenten wist te bemachtigen is ontluisterend. Naar zijn werk nam hij een CD-RW

mee met daarop Lady Gaga sowieso een reden om onraad te ruiken hierop brandde hij vervolgens weer de informatie die hij dan weer naar buiten smokkelde.

Of ’t nu een goede zaak is dat deze informatie naar buiten is gekomen of dat ’t een onrechtmatige actie is waarvoor Manning nu al dan niet terecht vast zit… Het deed bij mij vooral de vraag opwerpen hoe met de vergaande digitalisering, de e-depots, de vervroegde overbrengingen, de beperkt (of niet) openbare digitale stukken, de informatiebeveiliging in Nederland is geregeld van digitale archiefdocumenten op e-depot-achtige netwerkomgevingen. Ik zou allereerst zeggen wees waakzaam voor de informatieanalist die Lady Gaga meeneuriet.