Op naar Den Haag

Verkassen heeft zo zijn voordelen. Zo werk ik heel graag in de Houthaven, maar de fietstocht daar naar toe is niet leuk, zo graag ik ook fiets.

Mijn tocht gaat van Buitenveldert via het Vondelpark door West naar de Houthaven. Als ik om 8.00 het huis verlaat, zit ik vol in de scholierenfile. Op mijn route bevinden zich namelijk het liefst 3 grote scholen voor voortgezet onderwijs.

Scholieren hebben een voorkeur daarvoor om met z'n drieën naast elkaar te fietsen, daarbij keuvelend of bellend en het liefst geen rekening houdend met de rest van fietsend Nederland. Voeg toe, dat veel straten in rijk Zuid gebukt gaan onder de afwezigheid van zelfs maar fiets-suggestiestroken en eveneens niet oplettende OudZuid-moeders en vaders die met de bakfiets al even irritant zijn als met de SUV.

Stop ik bij een kruispunt om een hele bups van rechts door te laten, slaat de hele sliert zonder hand uit te steken rechts af. Had ik ook in kunnen halen. Ga ik eens ervan uit dat er wel afgeslaan gaat worden, wordt me toegebeten "verkeer van rechts gaat voor!". Ja, duh, dat weet ik ook. Maar als dezelfde bakfietsbestuurster in vervolg keihard doorrijdt, terwijl er bij het zebrapad al iemand aan het oversteken is...

En de Nassaukade vanaf het Frederik Hendrikplantsoen tot de Jacob Catskade is ronduit gevaarlijk, het profiel is veel te krap. Vandaar dat het lijntje van de fietsstrook ook is doorgetrokken. Maar als je maar met je stuur er overheen uitsteekt, loop je al gevaar om door een passerende stadsbus te worden geschept.

Dus: straks met de trein naar Den Haag heeft ook zo z'n voordelen.

Wat ga ik daar nou doen?

Ik ga voor samen met een andere projectleider van DocFactory en 10 mensen van de Haeghe Groep (arbeidsreïntegratie) de bodemdossiers voor de Dienst Stadsbeheer bewerken.

Vooral het idee van zelf een aanpak zoeken, vertalen, coachen en aansturen, kwaliteitscontrole en zelf de handen uit de mouwen steken trekt me erg aan.

En dan maar wat langer reizen...mijn ervaring is, dat als ik maar kan zitten ik ook kan lezen en op mijn notebook werken.

En het is een heel mooi, uitdagend project.

Ik kijk vooral erg uit naar het samenwerken met een groep arbeidsreïntegranten. Mijn ervaring is, dat die mensen juist ontzettend gedreven zijn en graag dingen erbij willen leren. En ik vindt het leuk om mensen te helpen het beste uit zich zelf te halen en zicht te ontwikkelen.

Heerlijk ook, om weer een project met een team te draaien. Dat heeft toch een heel andere dynamiek en kan heel veel energie creëren.

Ik hou jullie op de hoogte....