Woorden in leven houden
Er bestaat twijfel bij mij of het onderwerp van deze blogpost wel in de Archief 2.0 community thuishoo...
Interfaces
- dec 2007
- Verwijderde gebruiker
- ·
- Aangepast 27 jun
- 1
- 65
Via TED |Talks kom ik regelmatig de meest waanzinnige dingen teggen die TED "... worth spreading" vindt. Onder andere de prachtige strandbeesten van Theo Jansen.
Vandaag stuitte browsend door de onderwerpen stuitte ik op de presentatie van Jonathan Harris die via passieve observatie gevoelens bij elkaar harkt vanuit weblogs en deze presenteert in http://wefeelfine.org/index.html We Feel Fine.
Iets zakelijker, althans qua onderwerpen, maar nog steeds gebruik makend van persoonlijke tags, verbanden e.d is Universe http://universe.daylife.com/index.html.
Ik zal er nog iets dieper in moeten duiken om te oordelen of 't iets toevoegt, nuttig is... De wijze van presentatie, het browsen het verassende spreekt mij in ieder geval erg aan.
Verken
Waarderingsfabriek: Waardeloos
In Vrij Nederland van vorige week stond een juweeltje voor informatiemanagers. Harry Borghouts, commis...
Erik de Ree en Charles Jeurgens over nadere toegankelijkheid en eigentijdse toegangen #KVAN13
Verslag van een sessie tijdens de KVAN-dagen 2013: Keuzes bij het ontsluiten van archiefmateriaal: vor...
Reacties
Ik heb de video van "We Feel Fine" bekeken en daarna de website. Het is dat ik zometeen de deur uitmoet, anders keek ik er nu nog naar.. maar ik wilde deze reactie ook nog even typen. Een heel mooi, bijzonder project! De interface is al erg mooi gedaan; het staat allemaal geen moment stil.. Als je dat scherm zo ziet, met al die bewegende, gekleurde blokjes en bolletjes.. krijg je echt het gevoel van een wereld waarin de hele dag door mensen gevoelens hebben en uiten. Door links en rechts wat te klikken, te zien hoe de interface met je meebeweegt.. en steeds te lezen over de gevoelens van iemand.. Misschien is het de tijd van het jaar, maar zo rond de Kerst is dit een hele fijne, menselijke website. Je zou zo graag nóg verder door willen klikken.. Kunnen we hier iets mee in het archiefwezen? Ik denk van wel. Wat maakt dat ik wil blijven klikken op een ander blokje? Echte mensen, gevoelens, verhalen. Veraf, maar toch dichtbij.. en vaak herkenbaar. Dat moeten wij toch ook kunnen? Een interface waarin mensen steeds weer verrast worden door iets wat dichtbij henzelf staat.. maar dan uit het verleden? Geen moeilijk termen, maar kleurige bolletjes om op te klikken en zo.. Lijkt me prima te doen voor een archief! :-)