Erik Ketelaar over ambtenaar2.0
- mei 2010
- Verwijderde gebruiker
- ·
- Aangepast jun 2024
- 6
- 100
Erik Ketelaar hield maandag 17 mei een lezing in het Nationaal Archief over ambtenaar2.0.De vraag was in het algemeen hoe de archiefwereld om zou moeten gaan met denieuwe web2.0 technieken die ook binnen de overheid steeds meer gebruiktworden.Goed eraan vond ik de aandacht voor web2.0 binnen de overheid en de noodzaak omdaar ook in het archiefwezen iets mee te doen.Interessant en aardig was bijvoorbeeld de vergelijking van web2.0 media zoalstwitter en blogs met aantekeningen en briefjes vroeger op officiële stukken.Die verschaffen volgens Ketelaar weer een context die we met digitaledocumenten een tijd lang kwijt waren.Ik vond het jammer dat de term web2.0 nogal vaag werd gebruikt.Als een ambtenaar Youtube of Twitter of Flickr of een blog gebruikt ominformatie te verspreiden is dat nog niet noodzakelijk web2.0!Voor de archivering hiervan zou het wellicht voldoende zijn als de tekst vanhet uitgaande bericht wordt bewaard. En het is zelfs de vraag of dit na 20 jaarde selectielijst zou overleven ;-)Het is dan eenrichtingsverkeer van de overheid naar de burger en vergelijkbaarmet een brochure of een persbericht.Essentieel voor web2.0 is het tweerichtingsverkeer verkeer: de inbreng van deburger.Een beter web2.0 voorbeeld zou volgens mij bijvoorbeeld zijn: de online ANWBleden enquête door Camiel Eurlings over de kilometerheffing. De inbreng van deburger speelde daar wel een grote rol inhet besluitvormingsproces.Een ander voorbeeld voor de bemoeienis van het archiefwezen met web2.0 is dearchivering van twitter-berichten door de Library of Congress.Zouden "wij" dat ook moeten doen? Dit is volgens mij vergelijkbaarmet de verwerving van een particulier archief met een zeker nationaal belangzoals het archief van de KNVB of bijvoorbeeld de internetprovider xs4all.Dat het een web2.0 medium is dat ook berichten van politici bevat, is op zichniet voldoende om het te gaan bewaren. De vraag is of dit archief van eenzodanig belang is dat we het tot in eeuwigheid willen bewaren? Daar is weinig 2.0 aan, toch?Om te bewaren zou overigens een website als LinkedIn misschien interessanterkunnen zijn, omdat dat een veel duidelijker verband heeft met het (informele)netwerk van overheidsfunctionarissen.Ketelaar besloot met een oproep om "2.0 te gaan" denken.Is natuurlijk prima, maar dan wel graag met een heldere invulling waarover wehet dan hebben.
Verken
Kamer: geen vrijspraak meer als dossier kwijt is
N i e u w bericht, meer informatie DEN HAAG (ANP) - De Tweede Kamer wil dat verdachten niet langer kun...
Een heel mooie mash-up
http://flickrvision.com/maps/show_3d(via Long Now) Al zie ik niet een twee drie een toepassing voor ar...
Reacties
De PPT presentatie is te vinden op mijn pagina op http://www.linkedin.comOp 17 mei was ook de premiere van een filmpje over Ambtenaar 2.0 en Archiveren 2.0, met Davied van Berlo, Eric Ketelaar en Max Beekhuis. het staat inmiddels op YouTube::http://www.youtube.com/watch?v=0KGePs3sgBg&feature=player_embeddedEric Ketelaar
Mooi verslag, doorspekt met eigen analyses. Bedankt! Net als jij vind ik ook dat de term "Web 2.0" te pas en te onpas wordt gebruikt, ook voor allerlei zaken die helemaal geen klap met Web 2.0 te maken hebben. Maar goed, ik ben zelf natuurlijk eveneens geen eigenaar van het begrip of de uitleg daarvan. Maar of ik de vragenlijst rond de kilometerheffing zo'n goed voorbeeld vind? Tuurlijk, er is sprake van interactie, maar niet alle interactie is 2.0, en Web 2.0 is meer dan interactie. Die vragenlijsten hadden bijvoorbeeld net zo goed via een papieren mailing gekund (minder praktisch, dat wel) en 'archivering' van dat alles kan net zo goed in een papieren ordner. En volgens mij hoeven de afzonderlijke vragenlijsten nog niet eens te worden bewaard; de uiteindelijke uitslag is voldoende. Ingmar Koch heeft goede voorbeelden in zijn verwarringssessie over Archiveren 2.0 (tijdens de KVAN-dagen). Bijvoorbeeld over een weblogbericht welke een rol speelt in de beruchte affaire rond de bonnetjes van de Noord-Hollandse commissaris van de koningin Harry Borghouts. De Library of Congress bewaart die tweets trouwens niet zozeer voor de berichten van politici, als wel voor de berichten van de gewone burger. De Amerikaanse nationaal archivaris vergeleek het wat dat aangaat met het bewaren van oude dagboeken. En of dat is wat we willen, is de vraag. Voor zover ik weet gaat het puur om de tweets, niet om de zaken achter links in de tweets (foto's en zo). Je kunt je afvragen wat het dan nog voor zin heeft - in ieder geval mis je veel context. En wat te denken van zo'n tweet met foto door Maxime Verhagen vanuit de vergadering van de ministerraad?
Ben het met je eens dat die kilometerheffing misschien ook niet helemaal een goed voorbeeld is. Wel interessant vind ik wat de overheid in zo'n geval bewaart. Bewaart men de vragen? Bewaart men de website? Heeft men überhaupt een kopie van de database met de resultaten van de enquete? Hij is immers gehouden door de ANWB. Is dat controleerbaar? Een lijstje met 2.0 voorbeelden zou heel erg verhelderend zijn voor de discussie. Ben heel benieuwd wat Ingmar daarvan gemaakt heeft. Ben ook zeker van plan te komen! Met voorbeelden van web2.0 zou je ook duidelijk kunnen maken wat er nog schort aan de archivering. Denk ook aan verontrustende rapporten - zoals dat van de Archiefinspectie - over het dementerend geheugen van de overheid. Misschien is een goede archivering van digitale bestanden nog wel veel urgenter dan web2.0! Een goede archivering van digitale documenten is natuurlijk sowieso een voorwaarde voor het archiveren van web2.0.
Van de fameuze/infame brainstorm-meeting op het ministerie van Buitenlandse Zaken (2002), waar de basis werd gelegd voor de kabinetspolitiek inzake de oorlog in irak, zijn geen notulen bewaard (althans de onderzoekscommissie kon ze niet vinden). Zelfs is nu niet meer vast te stellen wie aan die bespreking deelnamen. Stel (stel!) dat er toen al van Twitter enz. gebruik zou zijn gemaakt, dan zouden, vermoed ik, wel sporen van die bespreking achtergelaten zijn. Maar het ghaat niet alleen (en zelfs niet in de eerste plaats) om Twitter, maar vooral om blogs en community sites als deze. Ingmar Koch zal daarvan tijdens de KVAN dagen voorbeelden geven. De meeste sociale media geven (zowel voor governance als voor later historisch onderzoek) veel meer mogelijkheden dan 1.0 om het informele circuit van besluitvorming te reconstrueren. Uiteraard zijn daarvoor enkele voorwaarden (bijv. vastleggen van de context), zoals ik in het Doxis filmpje aangeef. Eric
@Gijsbert: Ik neem aan dat de overheid van de ANWB-enquete bewaart wat er aan hen is aangeboden, een rapport of zoiets. Dat is voor de overheid ook hetgeen een rol speelt in het besluitvormingsproces. De ANWB zal zelf moeten archiveren van die hele enquete wat ervan gearchiveerd zou moeten worden, lijkt mij. Het archiveren van digitale bestanden is zeker urgent, maar ik kan niet zeggen dat het urgenter is dan Web 2.0, simpelweg omdat het een met het ander samenhangt - er zit geen volgorde in. Web 2.0 maakt het archiveren van digitale zaken er gewoon nog wat uitdagender op! ;-)
@Eric: Mooi voorbeeld! En ja, context blijft enorm belangrijk. Vandaar ook mijn laatste opmerkingen over de tweets die de Library of Congress gaat bewaren ('archiveren').