Plastic soep

Bij uitzondering eens een post, die niet "over het vak" gaat.

Een artikel, dat ik schreef voor de webkrant AmsterdamCentraal, maar dat ik graag met jullie wil delen:

Plastic soep

Soms word je op vakantie geconfronteerd met dingen waar je eigenlijk liever niet over nadenkt. Dat gebeurde ons op Terschelling. Onze gids van de dag ervoor had het gehad over 'plastic soep', over de eilanden van drijvend plastic op plekken waar zeestromingen bij elkaar komen.

De volgende dag gingen we lopend over het strand langs de stuifdijk naar het Amelander gat. Op de terugweg voelde ik me geroepen om de blisterverpakking (combinatie van aluminiumfolie en plastic) van een pakje kauwgom op te rapen. Omdat ik geen zin had die in mijn hand te dragen, vroeg ik mijn Lief of hij nog een plastic zakje had.Tja, en als je dan toch al een zakje hebt, dan ga je toch nog maar wat rotzooi rapen…

Dan is je zakje snel vol. Maar geluk bij een ongeluk: je vindt ook (plastic) veevoederzakken en uien/aardappelzakken op het strand. En als je dan toch al een zak hebt….precies. Het rapen van rotzooi op de terugweg leverde ons twee grote zakken vol plastic rotzooi en een hele sleep aan plastic netten, touwen e.d. op.Niet dat er niet meer lag, maar meer konden we niet meesjouwen.

Thuisgekomen heb ik me even verdiept in het verhaal van de plastic soep.Drijvend plastic is op verschillende manieren funest voor (vooral het dierlijk) leven in de oceanen.

Mechanisch: vooral in resten netten en touwen blijven duikvogels, en zeezoogdieren hangen en verdrinken. Plastic touwen raken om ledematen gewikkeld en amputeren deze terwijl de dieren nog leven.

Kleine plastic deeltjes (zo als doppen, maar ook gefragmenteerd plastic) wordt opgenomen door dieren die het voor voedsel aanzien. Op een gegeven ogenblik zit de maag vol en verhongerd het dier of snijden scherpe plastic onderdelen de ingewanden kapot.

Chemisch: hoewel plastic op zich inert is (dus niet in de stofwisseling wordt opgenomen) zijn verschillende hulpstoffen dat niet. Dat kunnen kleurstoffen zijn, maar ook weekmakers, die onder invloed van zonlicht en warmte vrijkomen en kunnen worden opgenomen.

De effecten van de hulpstoffen variëren van kankerverwekkend, tot veranderingen in het hormonaal systeem en neurotoxiciteit (aantasting van het zenuwstelsel en de hersenen, daarmee het gedrag).

Een andere categorie waarvan nog niet bekend is wat de effecten op lange termijn zijn, zijn de zogenoemde 'Nano's'. Dit zijn superkleine plasticdeeltjes, die bijvoorbeeld in cosmetica zitten. Gedeeltelijk voor het mechanisch effect (“scrub”), gedeeltelijk als dragers van stoffen (bijvoorbeeld voor hydratering).

Nano's zijn zo klein, dat ze -eenmaal opgenomen- door de hele voedselketen doorgegeven kunnen worden. Dat begint bijvoorbeeld met plantaardig en dierlijk plankton en eindigt uiteindelijk bij ons…

Dit zijn genoeg redenen om ons bezorgd te maken over onze 'verslaving' aan plastics.Dus: bezint, eer gij begint. En denk niet: dat ene plastic zakje kan toch geen kwaad. Gooi plastic bij het huisvuil.Nu ik de gigantische hoeveelheden plastic heb gezien op het strand, denk ik elke keer na of ik iets dat van plastic is gemaakt ook werkelijk nodig heb.

Plastic in elk geval zoveel mogelijk opruimen. Kom daarom voor op 4 september meehelpen met het 'Oud-Amsterdamsch Plastic Visschen' in de Amsterdamse Grachten